zondag 7 april 2013

And the winner is...



Nee, zo ging het niet, maar ik kreeg wel een Liebster Award Nell Nijssen van Eetplezier! Wat leuk dat mijn blog gewaardeerd wordt en dat dat op deze wijze vorm krijgt.
Het is alweer een dag of veertien stil geweest op mijn blog. Mijn schoonzusje ligt ongeveer even lang op de Intensive Care van het AMC. Dat levert zenuwslopende tijden op en geen uitzicht op verandering. Maar goed, aan de andere kant gaat het leven gewoon zijn gangetje en gebeuren er ook leuke dingen. Die moet ik dan ook maar in dankbaarheid aannemen en me verheugen in alle zaken die het leven franje geven. 
Nell wil graag antwoord op de volgende vragen:

Wat lust je absoluut niet?
Ik wil eigenlijk altijd alles wel proberen maar ik geef toe dat ik bij verhalen over gefrituurde sprinkhanen mijn maag voel draaien. Het schijnt gezond en voedzaam te zijn, ja, zelfs lekker, maar ik kan me niet voorstellen dat ik een puntzakje sprinkhaan uit de automaat ga trekken!

Heb je een levensmotto en zo ja, hoe luidt deze?
Oef, dat is een diepgraver! Misschien verwachten de mensen die me kennen van mij een bijzonder motto. Ik moet ze teleurstellen. Ik probeer te leven volgens normen en waarden die mij na aan het hart liggen maar die zijn niet onveranderlijk. Met het ouder worden ontwikkelen mijn ideeën zich en komen accenten anders te leggen. Maar sterker nog, in de loop der jaren ben ik soms heel anders over bepaalde zaken gaan denken. In de ontwikkelingspsychologie wordt wel eens een laatste fase onderscheiden waarin een persoon niet meer kiest voor goed en kwaad, maar beide naast elkaar kan laten bestaan zonder dat er een innerlijk conflict ontstaat. Dat maakt mij bijvoorbeeld huiverig om bepaalde normen en waarden tot de eer der altaren te verheffen.
Daarom vind ik dat een mens plastisch in het leven moet staan en telkens opnieuw in het hier en nu moet beoordelen wat hij ergens van vindt. Áls hij er al wat van moet vinden, want dat hoeft natuurlijk niet. ‘Hier moet ik nog eens over nadenken’ of ‘ik zou het echt niet weten, hier heb ik geen verstand van’ zijn natuurlijk ook heel goede opties.

Wat is het mooiste - op culinair gebied - dat je tot nu toe is overkomen?
Een stilte aan tafel onder het eten, de blik van verstandhouding in de ander zijn ogen, woordeloos samen genieten. Wat het was weet ik niet meer, wie het was vergeet ik nooit meer ;-)

Heb je een droom die je verwezenlijkt wilt zien en zo ja, waaruit bestaat die droom?
In eerste instantie komt dan spontaan het lijden in de wereld in me op. Ik denk aan Syrië en al die andere plekken waar mensen zo onnoemelijk lijden. Maar dan denk ik ook weer aan die andere plaag van de mensheid: ziekte. Hoe mooi zou het niet zijn om dat lijden dat hieruit voortkomt op te kunnen heffen. 
Voor mezelf heb ik geen droom die ik naleef. Ik ben zo gelukkig een evenwichtig leven te leiden dat voldoening schenkt en dat goed is zoals het is. 

Als je een dag geen tijd hebt om te koken, wat eet je dan?
Febo-kroket, Big Mac-meal, patatje oorlog? Nee, dat laatste krijg ik niet eens uit mijn mond, laat staan erin. Het kan zijn dat ik ergens onderweg wat eet en op die momenten kan ik heel avontuurlijk te werk gaan. Het hangt er maar van af wat het belangrijkste is; honger stoppen, nieuwe smaken leren kennen, of willen weten hoe het is om in een krot aan te schuiven en iets te bestellen wat je niet kent. Vaker komt het gewoon op brood eten aan. Gewoon een gezonde boterham extra omdat ik niet warm kan eten vind ik geen enkel probleem.

Het is de bedoeling dat ik ook een blog nomineer dat minder dan 200 volgers heeft. 
Ik hoefde niet lang na te denken. Het is het blog Lekker op het platteland van Judith en Karin. Het is een mooi ogend blog met goede receptuur en een boeiende brede keuze aan gerechten.

Natuurlijk horen hier ook een paar vragen van mij bij. Zouden jullie eens willen nadenken over het volgende?
  • Hoe zou jullie koken veranderen als jullie noodgedwongen in de stad zouden moeten leven?
  • En dan eentje voor alle stadse mensen: wat maakt het koken/boodschappen doen op het platteland zo bijzonder voor jullie?
  • Hebben jullie een goed adres waar we iets bijzonders kunnen eten of kopen, op het platteland?
  • En tenslotte: waarom bloggen jullie?

Ik ben heel benieuwd naar jullie antwoorden en welk blog(s) jullie nomineren. Succes!

1 opmerking:

Nell zei

Mooie, weloverwogen antwoorden, Theo! Dank je hartelijk. Ik vind je verhalen en beschouwingen die erin verwerkt zijn, altijd zeer de moeite waard om te lezen. Eten en koken is leuk, maar er is meer in het leven. Het is de afwisseling die het spannend maakt.
Sterkte gewenst met het welzijn van je schoonzusje!

Related Posts with Thumbnails