Kerstmenu

Misschien broeit het bij jullie ook al,- het loopt immers weer tegen kersttijd. Natuurlijk kijk ik uit naar de gezelligheid, de versiering in de straten en de knusheid in eigen huis, maar ik wordt ronduit broeierig als ik denk aan het culinaire aspect van kerstmis: het kerstmenu. Ik wil dat graag een beetje uittillen boven de etentjes die we de rest van het jaar hebben. De eetkamer is versierd, de tafel met mooi linnen gedekt en alles is overgoten kaarslicht. We zitten lang met goede vrienden aan tafel en traditie getrouw wordt er tussen de gangen door muziek gemaakt, voorgelezen, gepraat, gelachen en genoten. Iets om naar uit te kijken dus. Ik zet dan ook graag iets verrassends op tafel, iets bijzonders. Dat vraagt voorbereiding. De komende tijd stel ik met wikken en wegen mijn menu samen en ga ik alvast wat uitproberen. Dat proces wil ik graag met jullie delen. Wie weet krijg je zelf nog een idee voor je eigen kerstmenu.
Dat het menu dit jaar extra goed zal slagen staat nu al vast. Ik heb Martine van tastethis.weblog.nl bereid gevonden om mijn menu van een professioneel wijnadvies te voorzien. Kan een mens het beter treffen! Geen gokje meer met de wijn na een praatje met de slijter maar een sommelier met verstand van zaken die adviseert. Als je alvast haar omgang met wijn en spijs wilt leren kennen kijk dan eens op haar site. Ik heb hem niet voor niets bij mijn favorieten staan.
Wat ben ik zo al van plan?
Een amuse. Hij moet mooi zijn, verrassen en heerlijk smaken natuurlijk. Misschien wordt het wel iets ‘moleculairs’, een zacht eitje van bloemkool op een lepel met een paprika coulis.
Een soepje. Ik denk aan een bijzonder lekkere ossenstaartbouillon. Een klassieker die niet zal verrassen maar die ik uitzonderlijk lekker vind. Hij wordt dubbel getrokken en staat minimaal 24 uur op mijn kleine pitje. Niet te versmaden en niet te zwaar in een groot menu.
Een salade. Ik heb een verleidelijk recept gezien van René Brienen. Jaren geleden, toen we nog echt jong waren, hebben we eens in zijn restaurant Onder de boompjes gegeten. Ik bewaar daar zeer goede herinneringen aan en alleen al om die reden zou ik zijn ‘Salade Niçoise om onze manier’ graag eens op mijn tafel brengen.
Een sorbet. Iets lichts, iets verfrissends, iets tussendoor. Niet zoet want dat is volgens Martine funest voor de wijn die je erna drinkt. Ik ben het helemaal met haar eens. Ideeën zijn welkom!
Le pièce de résistance, ofwel het hoofdgerecht. Eén groot vraagteken… naar alle waarschijnlijkheid een gerecht met vlees.
Een kaasplateau. Ik hou van kaas. Al die verschillende kaasjes, het geeft mij het ‘snoepgevoel’. Ik zeg wel eens ‘de kaas, om het laatste restje wijn mee weg te spoelen’! Martine denkt daar wellicht anders over. Ze zou een goede Port ter sprake kunnen brengen. Misschien ben ik wel overmoedig als ik zelf Sherry ter sprake ben. Ik ben benieuwd.
Het dessert. De witte chocolademousse van S. Serveau die ik al eerder op mijn blog heb gezet lijkt me wel geschikt.
Tenslotte verwen ik diegenen die willen met thee, cappuccino of een espresso. Ik neem in ieder geval een espresso!