Heel lang geleden bakte ik in het weekend nog wel eens dit koekje. Ik heb namelijk een map waar ik mijn favoriete recepten in verzamelde (dat was nog allemaal in die tijd voordat ik blogde) en waarin ik sinds de jaren tachtig ieder dinertje in opschreef dat we thuis gaven. Dat doe ik overigens nog steeds. Het wordt ook steeds waardevoller. Het is bijzonder te lezen wie er allemaal in 1989 bij ons over de vloer kwam en wat we toen aten. Sommigen zijn er niet meer, anderen zijn uit ons leven verdwenen, maar ik kan nog steeds terug lezen wat we met elkaar op die avond aten. En dan komen de herinneringen weer…
Zo bladerde ik dus door mijn recepten en stuitte op dit kokoskoekje. Het is geen wonder van patisserie, het is super eenvoudig en heeft de smaak van vroeger voor mij. Eén hapje van dit zoete kokoskoekje met zijn knapperige randjes en ik ga glimlachen.
Misschien wil je ook eens iets voor bij de thee maken dat niet kan mislukken, misschien wel met kinderen of kleinkinderen. Wedden dat je op een bepaald moment glimlachend in de keuken staat?
Klop een eiwit met wat zout half stijf en voeg er dan 50 gram suiker aan toe. Klop nog even door tot het eiwit glanst en doe er dan 16 gram bloem door, en tenslotte 50 gram gedroogde kokos.
Werk het goed door elkaar en vorm er op silpat of bakpapier, kleine koekjes van die ongeveer een halve centimeter dik zijn. Ze zullen nog iets uitlopen tijdens het bakken.
Bak ze gedurende 12 minuten op 180 graden en laat ze op een rooster afkoelen.
;-))
De onderkant om te laten zien dat de koekjes niet massief zijn. |
Ongebakken |
Na 12 minuten |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten