donderdag 28 augustus 2008

Taartje met aardbeienbavarois


Ik had nog wat aardbeien staan die voor het weekeinde op moesten. Ik had nog een pot heerlijke aardbeienjam geopend die ik gebruikte voor mijn zelfgebakken brood. Ik heb er nog wat slagroom bijgekocht en ging aan de slag.


Eerst een biscuitdeegje maken.
Klop 2 eiwitten met suiker en een eetlepel water stijf. Een klein beetje zout of citroensap helpt daarbij. Vervolgens gaat er 60 gram suiker beetje bij beetje bij. Als het na een tijdje al kloppende is opgenomen gaan de eierdooiers erdoor heen. Zeef dan 75 gram bloem met een klein beetje bakmeel erboven en meng dit met een spatel door elkaar. Je spreidt het dun uit op de bakplaat en bakt het in een oven van 200 graden ongeveer 12 minuten. Klaar.


Klop 1/8 liter slagroom stijf in een kom.


Pureer 125 gram aardbeien in de keukenmachine. Doe de puree in een kom en voeg 40 gram witte basterdsuiker toe.


Laat 2,5 blaadje gelatine weken in wat water en los ze boven het vuur op in een paar eetlepels water. Voeg dit bij de aardbeienpuree. Als deze wat lobbig gaat worden meng je de slagroom er doorheen.



Nu de taart maken.
Neem een bakvorm van 18 cm en steek daarmee de bodem van de taart uit het biscuitgebak. Bestrijk met wat jam en dek af met de bavarois. Garneer met wat aardbeien, slagroom of chocola, waar je maar zin in hebt.
Laat in de koeling wat opstijven alvorens je heb aansnijdt. Als je een beetje doorwerkt is hij in een half uur gemaakt en dan heb je een heerlijk stuk gebak bij de thee!

dinsdag 26 augustus 2008

Gebakken aardappels met kruiden, knoflook en heel veel smaak!


Zo af en toe wil ik me wel eens te buiten gaan met gebakken aardappels. Dit is dan het aangewezen recept ervoor. Een rijke smaak en veel boter.

Ik schil de aardappelen en snijd ze 1 keer doormidden zodat ze allemaal ongeveer even dik zijn. (Zo’n twee a drie cm.) Ik kook ze dan bijna gaar in een pan water met twee bouillonblokjes. Jawel, twee stuks, het gaat erom smaak aan die aardappels te geven en dan doe ik niet moeilijk. Als ze klaar zijn giet ik ze af en laat ik ze afkoelen waarbij ze hun vocht kwijtraken.


Dan gaat er een flinke kluit boter in de pan, de aardappels gaan er achteraan, en om de boel nog wat op te peppen sla ik wat tenen knoflook (nog uit Frankrijk!) plat en gooi die met een Bourgondisch gebaar in de pan. Heb je nog wat rozemarijn in de tuin dan weet je wel wat je daarmee moet doen: in de pan. Ik was nog in Franse sferen en gebruikte wat Herbes de Provence.


Al dat lekkers geeft zijn smaak af aan de boter, en die trek op zijn beurt weer in de aardappels. Bestrooi met wat zeezout. Maldon is wat mij betreft het beste als je eraan kunt komen.
Dat moet je eens proeven! Zachte aardappels met een bruin korstje dat heerlijk kruidig smaakt. Een beetje machtig maar de zonde meer dan waard.
We aten er trouwens de kip uit de oven bij.

zondag 24 augustus 2008

Clafoutis met aardbeien

We zijn vorige week in de Limousin, Frankrijk, geweest. Om precies te zijn in de Corrèze. Het is een prachtige streek met veel groene heuvels waar overal het beroemde runderras graast. Een heerlijke streek om te vertoeven en zo als overal in Frankrijk veel liefde voor de keuken. Ik herinner me een heerlijk lunch in Limoges. Een oud pleintje, wat eenvoudige tafels en stoeltjes en heel veel fransen die op hun gemak deden waar ze goed in zijn: eten. Ik nam een tarte a l’ognoin met een groene salade erbij. ‘Une verre rouge?’, vroeg de garçon op vriendelijke toon. Hij deed er nog een uitstekende wijnsuggestie bij, une Bergerac? Toen dit op was keek hij me schattend aan. ‘Une mousse au chocolat?, du maison?’, zijn wenkbrauwen gingen erbij omhoog en er speelde een glimlach om zijn lippen. Hij kende zijn klantjes. ‘hmm, j’adore…’. Toen dat op was speelde hij het recht op de man af. ‘Un Armagnac?’, zijn hoofd ging daarbij iets opzij. Het effect was zeer overtuigend moet ik zeggen.
Afin, om nog eens terug te denken aan de Limousin heb ik een clafoutis gemaakt. Het is een mooie naam voor een dikke pannenkoek met fruit. In de Limousin gebruiken ze er altijd kersen voor. Ik had nog wat aardbeien staan en daar zijn ze in de rest van Frankrijk ook niet vies van, dus wat hield me tegen.
Ik nam mijn in Limoges gekochte schaaltjes en vette die in met wat boter. Ik maakte wat aardbeien schoon en sneed de grootste in tweeën.
Toen het beslag. Neem een ei en klop dat met 25 gram suiker. Werk er 40 gram bloem doorheen en als dat goed gemengd is gaat er nog 80 ml melk doorheen met wat zout. Deze volgorde zorgt ervoor dat de kans op klontjes in het beslag kleiner is.
Dit goot ik in de schaaltjes die ik 25 minuten op 180 graden in de oven zette.
Controleer altijd even of het gebak gaar is en laat het iets afkoelen. Dan gaat er nog wat poedersuiker overheen.
Als je van poffertjes houdt, of pannenkoeken, Kaiserschmarren, of iets in die trant dan is met dit gerecht je dag gemaakt!

vrijdag 22 augustus 2008

Echte tosti’s met twee soorten kaas!

Als ik in Leuven ben moet ik gewoon altijd even langs Elsen. Wat benijd ik die Leuvenaren met deze winkel. Een prachtig assortiment, en bovendien genoeg en vriendelijk personeel. Zij kunnen je ook adviseren welke van de Parmezaanse kazen je moet kiezen als je deze wilt raspen en gebruiken om te smelten. En niet alleen in de feestmaanden staan er kaasplanken in alle formaten klaar om mee te nemen, compleet met fruit en noten. Een genot om langs de counter te lopen op zoek naar nieuwe kaasjes of een oude bekende. Wat ik bijna altijd meeneem is geraspte Gruyère en geraspte Parmezaanse. Vraag me even niet welke Parmezaanse, want een van de vaste rituelen is mijn vraag aan de verkoper welke hij mij aanraadt om te smelten. Het aardige is dat ik altijd hetzelfde antwoord krijg en dat ik dat altijd weer vergeet. Dat is vast ook een van de redenen dat ik telkens weer bij Elsen langs ga.
Vorige keer heb ik zelf brood gebakken en als het wat ouder is geworden leent het zich perfect voor een overheerlijke tosti. Stel je eens voor, je snijdt zelf met het broodmes twee grote boterhammen die niet precies even dik zijn. Je belegt deze met een goede ham die, als de slager die voor je snijdt, ietsje dikker is gesneden dan de gebruikelijke vliesdunne velletjes die je bij de supermarkt koopt. Je neemt geraspte Parmezaanse kaas en Gruyère. De buitenkant van de tosti beboter je en daar strooi je, netjes tot op de randjes (anders verbranden ze) de Parmezaanse kaas over. Dan komt aan de binnenkant een laagje Gruyère, ham, weer Gruyère, boterham en tenslotte weer de boter met de Parmezaanse kaas. Ikzelf geef nog een royale draai aan de pepermolen bij de ham. Dit gevaarte gaat op een rooster onder de grill. Je moet er even bij blijven. Als de Parmezaan goudgeel gesmolten is draai ik de tosti om, besmeer hem en bestrooi hem dan pas aan de andere kant met de rest van de Parmezaanse kaas, en plaats hem weer onder de grill. Zo nu en dan kijk ik verlekkerd in de oven of hij al klaar is.
Geloof me, deze tosti is echt onvergelijkbaar met die platgedrukte botterhammetjes die je doorgaans met wat ketchup aangeboden krijgt.



woensdag 20 augustus 2008

Je kunt natuurlijk...


Zo'n lekker vers brood beleggen met zelf gemaakte jam. Gewoon gaan fietsen op een mooie zomerdag door Zuiderwoude en daar aan de weg een pot heerlijke jam kopen.
Genieten!

dinsdag 19 augustus 2008

Wit brood, de oerversie

Voordat ik op vakantie ging liep ik door de polder en genoot voor het laatst van het tarwe dat geel in de zon stond te rijpen. Wat kan een beetje zomer een mens toch gelukkig maken. Ik kwam op het idee weer eens zelf brood te gaan bakken.

Ik heb een poosje een broodbakmachine gehad. In het begin heb ik daar veel plezier van gehad. Na verloop van tijd raakte hij wat in onbruik, het brood leek niet zo lekker meer als in het begin. Ik vermoedde dat hij niet zo goed meer kneedde. Er zat wat beweging in de kneedhaak. Op het laatst gebruikte ik hem alleen nog maar om een klein deegje te kneden voor kleine broodjes bij een dinertje die ik dan zelf in de oven afbakte. Uiteindelijk heeft hij de weg afgelegd die elk overbodig keukenaccessoire bij mij thuis aflegd: door de voordeur de wijde wereld in.
Ik heb sindsdien nog lang naar een recept gezocht voor een goed en simpel witbrood. Ik heb hem uiteindelijk gevonden bij Nigel Slater. Brood zonder opsmuk zoals brood hoort te zijn. Gebakken op de plaat, met een heerlijk knapperige korst en een mooi luchtige binnenkant. En, zonder kleurstoffen, houdbaarheidstoffen en allerlei andere toevoegingen die je niet kunt vertrouwen.
Volgende keer vertel ik je wat ik met een wat ouder zelfgebakken brood doe. Daar kun je namelijk ook veel plezier aan beleven.


Ingrediënten

500 gram wit tarwemeel (Molenwit)
1 zakje instantgist van 7 gram
10 gram zout
3 à 3 ½ dl water

Bereidingswijze

Ik stop alle droge ingrediënten in de keukenmachine met deeghaak. Ik laat hem langzaam draaien en voeg dan langzaam het water toe. Als het een bal is geworden begint het echte werk. Ik kneed het deeg met de hand op de aanrecht door. Tien minuten lang. Minimaal.
Zet er maar gerust een kookwekker bij want tien minuten kneden kan lang duren. Maar als je kneed denk dan aan al die mensen die duizenden jaren voor jou brood hebben staan kneden. Het is bijna een ‘oerbezigheid’. Word je wat moe denk dan eens aan die mensen die je hebben dwarsgezeten. Je moeheid verdwijnt en je mept er op los. Het brood wordt er alleen maar luchtiger van!

Ik laat het na tien minuten kneden, het is dan een mooie elastische bal geworden, ongeveer een uur in mijn oven rijzen. Het moet in volume zo’n beetje verdubbelen. Dat hangt af van de vochtigheid en de omgevingswarmte. Aan het begin en halverwege druk ik een keer op mijn voorverwarmknop zodat de oven één minuutje opwarmt. Een magistraal effect!
Daarna kneed ik het nog een keer snel door, vorm het tot een bal en bestrooi het met wat bloem. En weer mag het deeg rijzen…
Ik sla het hierna nog een keer heel voorzichtig terug en verwarm de oven voor op 250 graden. Daar bak ik het brood tien minuten in om vervolgens de temperatuur terug te brengen naar 220 graden waar hij nog een half uurtje in mag bakken. Je kunt controleren of het brood gaar is door er op te kloppen. Als het hol klinkt is hij gaar.
Geniet van het kneden met je blote handen, geniet van de geur van vers brood in huis, geniet van het aansnijden, de knapperige korst, de zachte binnenkant… geniet van zelfgebakken brood!

donderdag 7 augustus 2008

Rabarber met aardbeien

Twee jaar geleden at ik in een restaurant aan de haven in Hellevoetsluis voor het eerst in mijn leven rabarber met aardbeien. Toen ik nietsvermoedend de eerste hap nam moest ik even nadenken wat zo lekker en bekend smaakte. Het bleek de aarbeien te zijn. Ik vond het zo lekker dat ik een half jaar met deze combinatie heb rondgelopen voordat ik het zelf kon maken. De eerste rabarber met de eerste aarbeien (en dan bedoel ik dus goede aardbeien, niet die keiharde knollen die zo hard zijn als peentjes, nergens naar smaken en geen geur hebben) heb ik ter hand genomen om weer zo iets lekkers te maken. Misschien is de combinatie voor veel van jullie al bekend. Misschien voor een enkeling niet, dat zou zonde zijn. Daarom:



neem een paar stengels rabarber en snij die in kleine stukjes.
Neem een handje goede aardbeien en snij die een keertje doormidden.
Doe dat ik een pan met weinig water en laat zachtjes gaar koken.
Bind met een klein beetje Maizena.
Laat afkoelen.






Ik heb geen hoeveelheden genoemd deze keer. Proef! Hoe zoet vind je lekker? Hoe is de rabarber? Wil je een harmonieuze toon van aardbei in dit gerecht of wil je de twee smaken vol combineren?

Experimenteer en geniet!

dinsdag 5 augustus 2008

Maaltijd salade met tandori kip sate


We hadden trek in wat lichters, wat zomers... Een maaltijdsalade eigenlijk. Als je net als mijn disgenoot zo'n 60 km per week hard loopt moet dat echter wel een beetje substantieel zijn. Ik besloot eens flink uit te pakken. Een bezoekje aan Albert Heijn leverde het volgende op:

een zak gemengde slamix
croutons met tuinkruiden smaak
2 rijpe avocado's
een bakje garnalen
een greep sperziboontjes
een zakje ontbijtspek

Ik had natuurlijk ook wat in huis:

Jonge graskaas van de boer hier verderop
mayoniase
salade pittenmix
romatomaten

voor het sausje over de garnalen:
Grozette
Surinaamse kerrie
gemberstroop
zout een peper
een beetje citroensap
beetje suiker

voor de sate:
1 kipfilet
karnemelk
gember
knoflook
zout
citroensap
tandoori masala poeder
rode chilipoeder

Toen aan de slag.

Boontjes beetgaar koken, in koud water dompelen en in spek wikkelen. Dit gaat een minuutje of wat in de magnetron met een stukje keukenpapier erop tegen het spetteren.
Kerriesausje maken met de genoemde ingrediënten.
Avocado's halveren en lelijke stukjes wegsnijden
Kip zo lang mogelijk van te voren marineren in de karnemelk met de droge ingrediënten.
Kaas snijden.

De sate heb ik nooitgedwongen op de grillplaat gaar gemaakt (echt gaar!).
De salade heb ik opgemaakt zoals je op de foto kan zien.

Hij smaakte goed en gevarieerd. De boontjes met het hartige speksmaakje, de tandoori sate met zijn geheel eigen bijdrage aan het palet, de heerlijke hapjes van de garnaal-avocado-kerriesaus, de heerlijke kaas, de goede tomaten, de knapperige sla...
Misschien voor sommige een ratjetoe, maar voor ons een voedzame en geslaagde combinatie!

zondag 3 augustus 2008

Kip, mals van binnen, knapperig van buiten!


Als je geen kipliefhebber bent dan wordt het wel als je dit geproefd hebt. Het geheim zit hem in de bereiding en de marinade. Laat ik gelijk van wal steken. Je neemt een kip en snijdt die in stukken. Hoe je dit moet doen kun je zien op You-tube . Ik zal daar hier dus verder niet over uitweiden. Je kunt het daar prima zien en je moet het dan gewoon een paar keer doen. That’s all!
Ik heb mijn kip in de middag gekocht en bij thuiskomst direct geportioneerd. Neem een schaal, doe de kip erin en schenk er net zoveel karnemelk over tot hij onder staat. Dek af en laat rustig een nachtje in de koeling staan. De mijne stond er meer dan 24 uur in.
Haal de kip uit de karnemelk en breng hem goed op smaak met zout en kruiden. Ik laat dat aan je eigen fantasie over. Deze keer heb ik naast zout, cayennepeper en uienpoeder genomen maar je kunt dus kiezen wat je wilt. Hierna wentel je kip door de bloem.
Je bakt hem in olie die rond de 180 graden schommelt totdat hij een beetje bruin begint te worden, een beetje maar, want tenslotte wordt hij op een rooster afgebakken in de oven. Daar bruint hij nog verder. De oven zet ik ook op 180 graden en ik laat de bouten in 35 minuten verder bruinen en knapperig worden. De binnenkant is dan heerlijk mals want de karnemelk heeft ruim de tijd gehad om op het vlees in te werken. Het is een verrukkelijke combinatie, mals en knapperig en smaakvol!

vrijdag 1 augustus 2008

Een zomerse onderstebovencake met gekarameliseerde nectarines en abrikozen


Jaren geleden heb ik een tarte-tatin vorm gekocht. Het was een substantiële uitgave maar ik ben er nog steeds heel blij mee. Hij kan op het vuur en in de oven, is precies mijn ideale maat (20 cm) en voorziet ons met regelmaat van die heerlijke zoete lekkernijen.

Toen ik een poosje geleden op het blog van David Lebovitz keek moest ik weer aan mijn eigen vorm denken. Hij bakte een cake met vers fruit en gebruikte basterdsuiker voor de karamel. Het leek me zo lekker dat ik besloot hem ook te gaan bakken. Ik heb alleen de hoeveelheden aangepast aan mijn wat bescheidener afmetingen van mijn vorm en ik heb gewone keukensuiker gebruikt in plaats van donkere basterdsuiker voor de karamel. Ik moet zeggen, hij smaakt heerlijk. Misschien een idee voor een zomers weekend.

Je begint met de karamel. Neem 50 gram suiker en een eetlepel boter en laat dat in de bakvorm op het vuur karameliseren. Is de karamel mooi bruin van kleur, dan laat je hem afkoelen.
Ontpit de vruchten, ik heb aan drie stuks genoeg, snij ze in schijfjes en leg ze mooi op de karamel in de vorm. Je kunt er nectarines en of perziken voor nemen.

Nu maak je het beslag. Mix 60 gram boter, 75 gram suiker en een zakje vanillesuiker met de machine en voeg daarna 1 ei toe. Mix dit beslag goed glad. Zeef boven dit mengsel een mespunt zout, 1 theelepel bakpoeder en 50 gram bloem. Meng dit met een spatel goed door het deeg en voeg daarna 65 ml melk toe. Weer goed mixen en dan tenslotte nog eens 60 gram bloem boven dit deeg zeven en dit met de spatel goed mengen.

Dit beslag gaat over het fruit en wordt 25 á 30 minuten gebakken op 190 graden. Controleer of het gebak gaar is en laat een kwartiertje afkoelen voordat je de taart stort. Oppassen met de karamel!

Hij is warm erg lekker, maar een bolletje ijs of een dotje slagroom erbij is ook niet te versmaden.
Related Posts with Thumbnails