maandag 29 november 2010

Oesters met Champagne?

Zo Theo, dus jullie zijn in Amsterdam op de PAN geweest. Nog mooie kunst of antiek gezien op de beurs?
Ja, we kregen gratis toegangskaarten en konden dat mooi combineren met een verjaardagsvisite later op de middag. We hebben inderdaad nog mooie dingen gezien, maar ik kon er niet zo van genieten. Ik kwam al met een lichte trek binnen en dat ging over in een regelrechte honger.
Had je niet ontbeten dan?
Jawel, natuurlijk, maar na het ontbijt gingen we direct de auto in en naar Amsterdam. We parkeerden bij het WTC en wandelden naar de RAI. Ik dacht dat we nog wel iets tegen zouden komen voor een hapje onderweg maar dat viel tegen. We liepen door een koud park en vlogen na een half uurtje huiverend de RAI binnen. We eten hier wel iets dacht ik nog.
Dat moet toch gelukt zijn? Tentjes genoeg daarbinnen. Eerst een stukje kuieren, dan even wat drinken, weer eens teruglopen om te zien of het allemaal echt wel zo mooi is… 
Ja ja, genoeg tentjes, maar het was stervensdruk! Overal mensen, ik zag eerst drie ruggen en dan pas een schilderij. Eerst vier speknekken en gekapte hoofden en dan pas een marmeren arm er bovenuit. Maar als ik binnen kom wil ik eerst wat zien en niet gelijk neerploffen om te gaan eten. Dus dan maar het gewoel in. 
Ja dat is zo. Ik kan het me voorstellen.
Weet je wat de ellende is met mij? Ik loop over die beurs en ga nog meer naar de mensen kijken dan naar de kunst,- en daar word ik niet vrolijk van. Het zal vast wel aan mij liggen, maar of ik nou een breekbaar oud vrouwtje zie met haar pareltjes en paarse glans in het haar, of een grote man met overgewicht die zuchtend in zijn krijtstreepje hangt, ze ergeren me. Het lijkt wel of iedereen een air over zich heeft alsof ze alleen maar tussen het gepeupel zijn omdat ze straks zaken gaan doen. Terwijl 99 van de 100 mensen die daar lopen toch niets kopen.
Tsja, je had honger, ik hoor het al.
Inderdaad ik stierf intussen van de honger. Als we een gelegenheid tegenkwamen waren alle stoelen bezet. Loop maar door, we komen straks wel wat tegen. Ah! Daar zijn twee stoelen vrij! Rennen!! ‘Het spijt me meneer, wij serveren niets om te eten, alleen drinken…’ Opstaan en doorgaan, het moet lukken. 
Heb je nog mooie schilderijen gezien met van die stillevens? Van die lekkere ontbijtjes met mooie hammen, kreeften en stukken brood? 
Praat me er niet van. We liepen een stand binnen met negentiende eeuwse kunst. In het midden van alle drukte stond M. als een standbeeld met een bevroren glimlach. We kennen haar vanuit haar winkel, als ik dat zo oneerbiedig mag zeggen. Ze droeg een eenvoudige zwarte jurk die strak om haar heen viel en stond op hoge hakken. Het is mij een raadsel, hoe je de hele dag op die hakken kunt blijven staan. Maar goed, we schudden handen en maakte het obligate praatje. En weet je, ze droeg geen sieraden maar ter compensatie had ze een oogschaduw uitgezocht die kon wedijveren met het felste blauw van de schilderijen achter haar. Ik betrapte me erop dat ik steeds van haar ogen naar die schilderijen keek om te zien wie er gewonnen had, Koekkoek of M. Dat was leuk. Maar toen bracht ze ineens een andere ontmoeting ter sprake. Ooit kwam ze op ons af terwijl we op een terras in België aan het lunchen waren. Het was een romantische plek bij de kruising van twee kanalen vlak bij Damme. Dubbele rijen hoge bomen aan weerszijden en daaronder een witgekalkt restaurantje. En wat hebben we daar heerlijk gegeten… ik vergat M. en alles om me heen en staarde bleek en met ingevallen gezicht voor me uit. Mijn maag bulderde het uit. Ik greep haar hand en mompelde nog ‘tot zo’. We vlogen naar de uitgang en kwamen langs de oesterbar. Nog twee vrije plekken. Ik hield in. Ik overwoog, een glas champagne op mijn nuchtere maag… 6 oestertjes? De man naast de vrije stoelen keek me aan. Hij zag mijn wanhoop en agitatie niet. Hij keek met zijn decadent neerhangende mondhoeken dwars door me heen en hield zijn glas champagne op borsthoogte voor zich. Hij had gezegevierd, het straalde er vanaf.
En toen…?
En toen?! Ik rukte me los en stoof op de uitgang af. Voor mijn part had de hele boel…
Buiten liepen we in vijf minuten naar Sal Meijer toe en daar werd ik helemaal gelukkig. Toen we aankwamen stond Nico met zijn kallotje op, buiten en legde aan enkele vertrekkende gasten uit waar ze heen moesten. We gingen aan het raam zitten en ik bestelde een broodje warme pekelworst. God wat was dat lekker. Ik kwam helemaal bij. Het warme vlees, de zachte mosterd, het broodje dat wat week geworden was door de heerlijke jus, ik werd weer mens bij Sal Meijer.





zaterdag 27 november 2010

Gehaktballetjes in tomatensaus


  • 300 gram gehakt
  • 3 teentjes geperste knoflook
  • 30 gram paneermeel
  • 1 theelepel koriander, nootmuskaat, en komijn
  • Snuf kaneel
  • 1 ei

  • 1 gesnipperde ui
  • 1 teen knoflook
  • Een glas witte droge wijn
  • 1 blik gehakte tomaten
  • ½ blikje tomatenpuree
  • ½ bouillonblokje 
  • Een handje diepvries doperwten

Maak het gehakt aan met de andere ingrediënten. 
Maak er balletjes van en bak ze mooi bruin in wat olie.
Bak de gesnipperde glazig met wat olie.
Doe er de knoflook bij. 
Giet de wijn erbij en laat die op hoog vuur inkoken.

Voeg dan de tomaten, de tomatenpuree en het bouillonblokje toe met een scheutje water.

Ik heb eerlijk gezegd geen bouillonblokjes gebruikt maar een lepel van dit poeder. Als je het ooit te pakken kan krijgen (in de groothandel waarschijnlijk) dan zou ik dat beslist doen!

Doe de gehaktballetjes met de erwtjes in de saus en laat gaar koken terwijl de saus wat dikker wordt. 

Serveer met macaroni en geraspte parmezaanse kaas.

donderdag 25 november 2010

Tilapiafilet met Chermoula


Deze Marokkaanse marinade en saus is heerlijk bij vis. De receptuur verschilt per streek, maar bestaat doorgaans uit verse kruiden zoals basilicum, peterselie of koriander. De specerijen zijn doorgaans komijn, koriander, paprikapoeder, cayennepeper, uien, knoflook en olie, allemaal afhankelijk van de smaak van de kok.
Je kunt chermoula ook als dipsaus of dressing bij vis, vlees of groente serveren. Kun je lekkere olijven kopen dan is het hier ook een heerlijke marinade voor.
  • 2 tilapiafilets
  • olie
  • Komijnpoeder

Chermoula
  • ½ theelepel gemalen koriander
  • 3 theelepels gemalen komijn
  • 2 theelepels paprikapoeder
  • Een snuf hot chili
  • 3 tenen knoflook
  • Een flinke handvol gehakte peterselie
  • Twee flinke handenvol gehakte koriander
  • 0,8 dl limoensap
  • 1,25 dl olijfolie

Bestrijk de tilapiafilets met olie en bepoeder met de komijn.
Voeg alle ingrediënten samen voor de chermoula. 

Ik heb op mijn Kenwood keukenmachine een handige accessoire hiervoor. Alles in een glazen potje, even draaien met de messen, en je hebt een perfecte pesto of chermoula. Maar gewoon goed hakken met het mes werkt natuurlijk net zo goed.



Bak de filets en serveer met de chermoula..

woensdag 24 november 2010

Tip van Theo: omrekentabel Engelse en Amerikaanse gewichten en temperaturen

Er zijn zo van die dingen die je altijd bij de hand wilt hebben. Dit omrekentabelletje is er voor mij één van. Ik heb het hier, voor het gemak, maar eens op een rijtje gezet. Hopelijk vind jij het ook handig.


1 oz.                         net geen 30 gram
4 oz. (1/4 lb.)               ongeveer 115 gram
1 lb.                         454 gram


1 tablespoon (vloeibaar)      20 ml.
1 fl. oz.                     ongeveer 30 ml.
1 gill (1/4 pint)             ongeveer 145 ml.
1 pint                        ongeveer 570 ml.


Fahrenheit                    Celsius
300                           140
325                           158
350                           177
375                           190
400                           204
425                           214
450                           232
500                           260

dinsdag 23 november 2010

Madeleines


Als ik aan madeleines denk dan denk ik aan À la recherche du temps perdu van Marcel Proust. In deze zevendelige cyclus komt op onnavolgbare wijze een tijdsgewricht tot leven dat mij stil maakt. Ik ben mag ik wel zeggen een ‘Proustiaan’. Bekend is de zogenaamde ‘madeleine-scène’ waarin de verteller een madeleine in zijn thee doopt. De smaak die hij zo lang niet meer geproefd heeft brengen allerlei associaties naar boven van het dorpje Combray en zijn oud-tante Léonie.
Tiens! Une madeleine? Une plaisir délicieux m’avait envahi, isolé, sans notion de sa cause. D’où avait pu me venir cette puissante joie? Je sentais qu’elle était liée au goût du thé et du gâteau, mais qu’elle la dépassait infiniment, ne devait pas être de même nature.
En zo gaat het nog even verder want meneer Proust neemt de tijd om wat te zeggen (zo’n 3000 pagina’s!).
Hier is dan het recept van de onovertroffen madeleine. Wie weet brengt het jou terug in Frankrijk, de zomerwarmte, de wijn en het eten…
  • 60 gram bloem
  • 1 ei
  • 85 gram suiker
  • 90 gram boter
  • 1 eetlepel Cointreau

Begin met de boter, laat die zacht worden in de magnetron.
Klop de suiker en het ei au bain-marie tot het dik en bleekgeel is. Haal dan van de warmtebron af en klop nog even door tot kamertemperatuur bereikt is. 



Voeg dan de boter, Cointreau en de gezeefde bloem toe. 

Roer tot een glad beslag en vul daarmee de typische madeleinevormpjes. 

Bak in een op 180 graden voor verwarmde oven gedurende 15 minuten. 
Als je net als ik een ⅓ gastronorm siliconenbakvorm hebt dan heb je zelfs nog iets van het beslag over zodat je nog één klein cakevormpje kunt vullen. 

maandag 22 november 2010

Aardappelpuree, met crème fraîche en dille

Over aardappelpuree zijn hele verhandelingen te schrijven. Over welke het lekkerst is hele discussies te voeren. Is dat niet leuk? Zoveel smaken en voorkeuren, zoveel verschillende bereidingswijzen. Je kunt naar hartelust experimenteren met de basispuree. Die bestaat uit een kruimig ras aardappelen die je kookt (ikzelf snij ze altijd in kleine stukjes zodat het kookproces wat korter duurt), dan pureert en aanmaakt met warme melk en boter. Peper, zout en nootmuskaat zijn de klassieke smaakmakers. Hoe je pureert is een kwestie van smaak. Wil je een fluweelzachte textuur dan kun je aardappelen door een fijne zeef werken, en wil je wat meer stukjes proeven dan gebruik je misschien een vork. 
Voor deze puree heb ik de gekookte aardappels aangemaakt met melk, 2 volle eetlepels crème fraîche en gehakte dille. De zuivel en de anijsachtige dille geven een frisse toets aan de puree. Lekker bij vis!

zondag 21 november 2010

Pompoensoep met kastanjechampignons


Het vorige weekeinde werden we bij vrienden getrakteerd op een herfstmenu. Daar zaten veel lekkere gerechten bij, Lia kan goed koken. Veel ingrediënten komen uit eigen tuin en zo ook de stoofpeertjes. Als je geluk hebt die voorgeschoteld te krijgen dan proef je wat ambachtelijk koken is, wat koken in een landelijke traditie is, hoe authentiek eten kan smaken. 
Eén gerecht wil ik met je delen, dat is de pompoensoep. Het is een volle dik gebonden soep met aardse tonen die je voedt en warm maakt van binnen. Hij is mooi van smaak wat komt door de bereiding in de oven. Je grilt de groenten met wat olijfolie waardoor de Maillard reactie optreedt. Dat is kort door de bocht het bruinen van voedsel bij hoge temperatuur. Hierdoor ontstaan nieuwe geuren en smaaksensaties. 
Als je soms ooit getwijfeld hebt of je de schil van een pompoen kunt eten, ja dus. Waarschijnlijk maakt dat ook dat de soep zo smaakvol is. Kortom, een soep om één dezer dagen te maken.
Je hebt nodig:
  • 500 gram pompoen, met schillen en in stukken
  • 2 eetlepels olijfolie
  • grof zeezout en versgemalen peper
  • 1 zoete ui in stukken
  • 4 teentjes knoflook
  • ½ liter kippenbouillon
  • Een scheut melk
  • Korianderpoeder naar smaak, zeg een goede theelepel
  • Kastanjechampignons (maar shitakes zijn hier ook chic)
  • Geroosterd sesamzaad

Neem een pompoen, snij daar ongeveer een pond vanaf en ontdoe dat van de pitten.

Schil de zoete ui en de knoflook en hussel dat om met de olijfolie. 
Leg op een bakblik om onder de gril te kunnen zetten. 

Na 17 minuten zagen de groenten er bij mij zó uit.

Maak de bouillon. Laat de groenten nog een kwartier zachtjes hierin koken.

Rooster in de tussentijd het sesamzaad in een droge koekenpan. 

Snij de champignons in plakjes en bak een paar minuten in een koekenpan.

Pureer de soep met een scheutje melk en serveer hem met het garnituur van sesamzaad en champignons. Als lunchgerecht zou ik hier met smaak een paar grove sneden bruin brood bij eten. 

vrijdag 19 november 2010

Tosti Tortilla


Zo noem ik hem maar want ik heb er iets anders mee gedaan dan waarschijnlijk de bedoeling was. Ik heb hem plat in de pan gebakken. 
Ere wie ere toekomt, het was niet mijn idee maar kwam van mijn moeder. Zij gaf mij een pakje soft tortilla’s mee van Tex Mex met het advies het eens op deze wijze te bereiden. We vonden het heerlijk. Het knappert in de mond en smaakt verrukkelijk. Het kan prima als een lunch dienen met een beetje sla erbij, of als hartige snack.
Ik geef je hier maar een idee, je kunt natuurlijk variëren zoals je zelf wilt. 
Ik gebruikte:

  • Twee tortilla’s
  • Een lepeltje honing
  • Een paar plakjes bacon
  • Een ½ tomaat 
  • Een stukje schapenfeta
  • Peper en zout
Bestrijk beide tortilla’s dun met honing. Beleg één ervan met plakjes bacon, kleine blokjes tomaat en stukjes schapenfeta. Breng het op smaak met peper en zout en leg dan de andere tortilla erop.
Smelt in een koekenpan een nootje boter en leg de tortilla erin. Zet het vuur half tot laag zodat de kaas wat kan smelten voordat de buitenkant te bruin wordt.
Als de onderkant mooi bruin geworden is kun je hem met een brede spaan makkelijk uit de pan halen omdat hij wat steviger is geworden. Bak nu ook de andere kant en serveer hem warm.

donderdag 18 november 2010

Gepocheerde kweepeer


Ik had geloof ik al twee weken kweeperen op het aanrecht liggen. Dat geeft niet want je kunt ze lang bewaren. Vandaag besloot ik er eentje tot een dessert te transformeren. Hij verzette zich een beetje, want toen ik het mes in hem zette moest ik veel kracht zetten om hem doormidden te krijgen. Gebruik dus een goed keukenmes en pas op voor je vingers!
Maar toen gaf het kweepeertje zich over en verleidde me met zijn zalige geur. Wat een genot, zeker toen ik de dunschiller gebruikte en de hele keuken zacht ging ruiken. 
Toen het peertje stond te pocheren werd het nog erger. Het hele huis werd vanuit de keuken gevuld met een bloemige en kruidige geur. Toen ik uit de douche kwam snoof ik mijn longen vol en ‘speerde’ naar de keuken. Ik ‘speer’ niet zo gauw, maar nu werd ik als een komeet tot de keuken aangetrokken. In het pannetje lag mijn peertje in het goudgele pocheervocht zachtjes te dansen met de belletjes die omhoog borrelden. 
Ik was gelukkig.
  • 1 kweepeer
  • 1 kaneelstokje
  • 1 vanillepeul
  • 3 kardemompeulen
  • 150 gram suiker
  • 3,5 dl water
  • 2 geroosterde boterhammen
  • Kaneel

Snij de kweeperen in vieren, verwijder het klokhuis en schil ze. 
Leg ze direct in een pannetje samen met het kaneelstokje, de opengesneden vanillepeul, de kardemompeulen, de suiker en het water. (Ik heb maar een halve vanillepeul gebruikt omdat ik toevallig een heel goede kwaliteit in huis had. Ook heb ik met de achterkant van mijn mes het merg eruit geschraapt en in de pan gedaan. De kardemompeulen heb ik ook opengesneden zodat de zaadjes beter in de vloeistof hun smaak konden afgeven). 
Dit heb ik aan de kook gebracht zodat de suiker goed kon oplossen, en vervolgens heeft dit een uur zachtjes gepocheerd. 
Haal de peren uit het vocht en zeef het. Kook het dan nog een kwartiertje in zodat het wat dikker wordt en de smaak zich concentreert.
Rooster twee boterhammen en bestuif ze met kaneel. Eventueel zou je ze nog met boter kunnen besmeren. 
Leg hier de kweeperen op en schenk er wat siroop overheen. Je kunt het leuk garneren met de vanillepeul en of het kaneelstokje.

woensdag 17 november 2010

Tip van Theo: mayonaise

Zelfgemaakte mayonaise is heerlijk en het is een leuk werkje om te doen. Hou wel een paar dingen in de gaten.

  • Of je het nu maakt met de garde, de keukenmachine of een mixer, voeg de olie altijd heel geleidelijk toe anders gaat de mayonaise schiften.
  • Mocht het toch gebeuren klop er dan 1 à 2 eetlepels heet water door. Helpt dat niet, begin dan met een nieuwe dooier en klop het geschifte mengsel er geleidelijk doorheen.
  • Voor een milde mayonaise gebruik je bijvoorbeeld zonnebloemolie. Gebruik extra vierge olijfolie voor een meer uitgesproken smaak.
  • Mayonaise uit de winkel heeft een zachtere textuur. Dat komt omdat er wat water aan toegevoegd is. Vind je dat lekker, doe er dan zelf ook een eetlepel water bij.
  • Nog een lekker ideetje: voeg aan 2,5 dl mayonaise 4 gehakte lente-uien, 1 geperste teen knoflook, 4 geprakte ansjovisfilets, wat fijn geknipte peterselie en bieslook aan toe. Is lekker bij vis of kibbeling als je die eens meeneemt van de markt of vishandel.

dinsdag 16 november 2010

Caulibiac, ofwel een heerlijk zalmgerecht met ei, paddestoelen, rijst en bladerdeeg


De titel zegt het eigenlijk al hè, het was heerlijk en je weet gelijk wat erin zit. Ik had het al eens gemaakt maar was het toch weer vergeten. Dit was een uiterst aangename hernieuwde kennismaking. Ik vind het een perfecte combinatie, knapperig bladerdeeg, romige rijst, ei en zalm, verse kruiden en gebakken uitjes met paddestoelen. Echt heerlijk!
Ik moet er wel bij zeggen dat de hoeveelheid vulling nogal fors uitvalt. Je kunt hier met gemak met vier personen van eten. Ik kon niet alles in mijn 4 plakjes bladerdeeg stoppen. Je zou er ook 6 kunnen nemen, maar ik serveerde de rest los bij het bladerdeeg.
Je hebt nodig:
  • Kneepje boter
  • 1 fijngehakte ui
  • 150 gram gesneden paddestoelen
  • Het sap van een ½ limoen
  • Een mootje zalm van iets meer dan 2 ons in kleine stukjes gesneden
  • 2 hardgekookte en gehakte eieren
  • 2 eetlepels gehakte dille
  • 2 eetlepels gehakte peterselie
  • 185 gram gekookte rijst (dat is 65 gram ongekookt)
  • 0,6 dl room
  • 5 plakjes bladerdeeg
  • 1 ei, om mee af te strijken

Bak in een pan met wat boter de uien aan.
Voeg er dan de paddestoelen er aan toe en bak nog 5 minuten. Doe in een grote kom.
Bak de stukjes zalm kort en voeg bij het ui mengsel.
Kook twee eieren en doe dat bij het mengsel.
Hak de kruiden en, jawel, voeg dat bij het mengsel.
Kook de rijst en werk daar als hij gaar is de room doorheen. Ook dit… 
Breng het mengsel op smaak met peper en zout, en eventueel nog wat limoensap.
Ik legde 2 plakjes bladerdeeg licht overlappend op het aanrecht en verdeelde daar het mengsel overheen waarbij ik wel een randje vrijliet.
Dit werd afgedekt met nog 2 plakjes bladerdeeg die wat verder uitgerold waren zodat ze beter pasten. Met een vork zette ik de randen vast en bestreek het geheel met los geklopt ei. Van het laatste plakje bladerdeeg maakte ik wat vismotieven die ik op het pakket plakte. 

Deze werden ook weer met ei bestreken waarna ik de Caulibiac 20 minuten in een op 220 graden voor verwarmde oven bakte.

maandag 15 november 2010

Een snelle pasta à la Jamie


Helaas voor alle pieperliefhebbers, we hebben geen aardappels gegeten deze week. Dit weekeinde viel ik voor een zalige Coulibiac en Jamie’s 30 minuten menu. De Caulibiac laat ik je morgen zien, vandaag een pastarecept dat kwam uit het menu met het frangipanetaartje.
Ik vond het een vondst van Jamie, zeg intussen maar James, om de keukenmachine te gebruiken voor zowel de groenten als het vlees. Het werkte perfect. 
Eerst dan maar de ingrediënten. Ik nam:
  • 1 ui
  • 1 winterwortel
  • 1 stengel bleekselderij
  • 6 chipolataworstjes van AH
  • Herbes de Provence
  • 4 tenen knoflook
  • Een kop volkorenmacaroni 
  • 4 eetlepels balsamicoazijn
  • 1 blik gehakte tomatenstukjes
  • Basilicum
  • Parmezaanse kaas

Zoals te verwachten viel gaat het allemaal best snel. 
Maak de groenten schoon en doe ze in grove stukken in de keukenmachine. Hak ze een paar keer met de pulseerknop en voeg dan de worstjes er aan toe. Hak nog even totdat alles goed klein is. Ik moest wel tussendoor de wand schoon schrapen.
Doe wat olie in een pan en bak het groenten/vleesmengsel rul. Voeg de kruiden en de fijn gesneden knoflook erbij. Dan volgt het blik tomatenstukjes en laat alles nog een poosje zachtjes koken. 
Kook intussen de macaroni volgens de gebruiksaanwijzing.
Giet hem af als hij gaar is en doe hem bij de groente/vleessaus. Als de saus wat te dik is zoals bij mij, giet er dan wat van het kookvocht van de macaroni bij. 
Garneer het geheel met de basilicum en wat geschaafde parmezaanse kaas.

Related Posts with Thumbnails