zaterdag 29 oktober 2011

Poteren op Goeree

Misschien noem jij het wel 'captains dinner' maar hier op het eiland heet deze maaltijd poteren. Jonge aardappeltjes, piccalilly, uitgebakken spekjes, sla, gestoofde uien, noem het maar op. Je kunt je fantasie erop los laten. Heerlijk, ik had het in geen dertig jaar gegeten. Poterbal heet dat hier, als iedereen poters bij je komt eten.

vrijdag 28 oktober 2011

Cora in Metz; lekker!


Ik heb mijn hart weer eens verloren. Deze keer aan Cora. Even buiten Metz zijn we er ‘s ochtends gelijk heen gereden, en het was al druk! Gelukkig was er een grote parkeerplaats want Cora krijgt veel klanten. 
Wat een onthaal weer. Zodra je de deuren passeert zie je hoe groot deze supermarkt is, en hoeveel winkeltjes er omheen zitten. We besloten eerst maar eens naar de cafétaria te gaan voor een verlaat ontbijt. Het was een grote ruimte waar de tafels van elkaar gescheiden waren door middel van houten schotten, die bevestigd waren aan lange palen die hoog naar het plafond reikten. Boven elke tafel hing een lang snoer met een grote brandende gloeilamp. Verder stond er nog een magnetron, een koffiemachine, en een paar rekken waar je je vuile vaat kon achterlaten.
We gingen wat in het midden zitten en ik keek om me heen. Veel oude mensen die hier elkaar waarschijnlijk dagelijks troffen, en voor weinig geld een paar uur met elkaar konden praten. Er liep een man van een jaar of zeventig naar een groepje van vier mannen toe. Hij gaf ze allemaal bijna achteloos een hand zonder ze aan te kijken. Ze kenden elkaar. Hij droeg een ruwe coltrui onder een ruim vallend colbert. Zijn witte haar was niet meer te kammen en zijn baard van twee dagen bleekte zijn gezicht. Hij zag er uit als een oude zeeman die nog steeds niet gewend was aan zijn bestaan aan wal. Na een poosje stond hij op en schuifelde richting koffieautomaat. Hij was stijf, van zijn nek tot zijn knieën, dat kon je zien. Geduldig wachtte hij tot de vrouw voor hem al haar kleingeld in de automaat had gegooid.
Ik dronk voorzichtig mijn hete thee en keek verlangend naar de tabac/presse die aan de andere kant was gevestigd. Soms kan ik zo’n verlangen hebben naar dat soort zaakjes. Ik ken ze, niet omdat ik rook, maar omdat ik kom voor postzegels, een krant of een tijdschrift. Vaak zijn ze overvol, hel verlicht en staan er wat gokkende mensen.
We stonden op en liepen naar de overkant. Ik moest even naar binnen. Het was er niet anders dan ik me voorgesteld had. Gelukkig, zo moet het zijn. Ik liep wat langs de schappen en bladerde in wat kooktijdschriften. Eentje ging over de herfst en had veel recepten die me wel aanspraken. 
Ik keek naar buiten en zag de zon uitbundig schijnen, maar ik wist dat het fris was. 
‘Lekker weer hè’ zeg je dan tegen elkaar, maar je laat het wel uit je hoofd om je jas uit te trekken. Kortom, het was een mooie herfstdag en ik werd ter plekke bevangen door zo’n herfstig gevoel. 
Ik nam het blad en ging naar de kassa. 
Daar handelde een vrouw van een jaar of vijfenveertig adequaat de klanten af. Het staat er misschien een beetje vreemd, maar zo moet ik het toch zeggen. Ze was kordaat en onpersoonlijk. Droeg een iets te kleine spijkerbroek om het omvangrijke middel en had het haar blond geverfd. Het meest opvallende was haar make-up. Om haar lippen had ze heel precies een zwart lijntje getrokken dat fel afstak tegen haar bleke teint. 
Terwijl ze mij hielp tikte iemand naast me met een munt een paar keer hard op het glas. Het was de zeeman. Kort van stuk stond hij voor de balie en keek de vrouw brutaal aan. ‘Wel wakker blijven hè, we kunnen hier geen slapende mensen gebruiken.’
‘Ach nee monsieur. U hebt geluk dat ik wakker ben én een goede bui heb.’
Ze smeet mijn wisselgeld zonder me aan te kijken op het glazen bakje en richtte zich verder geheel op mijn buurman.
Ik nam mijn geld en mijn tijdschrift, en liep naar buiten.
Hoe kan je nu aan iemand uitleggen dat je daar gelukkig van wordt.


woensdag 26 oktober 2011

Herfstvakantie 2011


Je hebt er niets van gemerkt, maar de Suikerbietjes zijn vorige week op vakantie gegaan. En om de dag is er gewoon een artikeltje verschenen omdat je die ‘in de wacht’ kunt zetten. Maar nou zijn de artikeltjes op en heb ik alleen nog maar wat aantekeningen van mijn vakantieavonturen op de plank liggen. Veel is aan eten gerelateerd natuurlijk, je kent me, maar ik schrijf ook graag over de steden en de mensen daarin, en al dat andere moois. Misschien vind je het leuk om met mij weer eens terug te lezen. Dan leer je me nog beter kennen ;-)
Na de Franse revolutie voerde men een republikeinse kalender in en kregen de maanden van het jaar andere namen. Nog altijd wordt daar door sommigen met bewondering over gesproken. November ging ‘brumaire’ heten,- de nevelmaand. Deze vakantie heet herfstvakantie, en hoewel de naam niet zo poëtisch gekozen is als ooit die in Frankrijk, bleek het deze ochtend zeer toepasselijk. We reden door een gebleekt landschap waarin alle contouren verzacht werden door nevel en heiigheid. De kleuren van Goeree waren gedempt, de hemel  was bedekt.
Als je zo in de beschutting van je eigen auto door een herfstochtend reist, krijg je de neiging om veilig in slaap te vallen. Toen ik mijn ogen weer opende waren we in België. Dat valt mij op omdat ik door een Nederlandse bril kijk. Er is waarschijnlijk geen Belg die opgevallen is wat mij opviel. Hoe lang zou het duren voordat ik door een Belgische bril zou kunnen kijken naar ons land, en wat zou het me kosten? Wat zou me deze keer in Frankrijk gaan opvallen? Soms vallen dingen me op omdat ze daar zijn zoals ik ze achtergelaten heb, niet omdat ze afwijken. Misschien moet ik dat herkenning noemen.
De lucht begon te breken en het eerste zonlicht viel als een vale sluier over het landschap. Bomen die roerloos, dun in het blad en vol van kleur, stonden te wachten totdat we passeerden. Maar het licht was achteloos en onbedoeld, alsof toch niemand in het stille Vlaamse land er naar zou kijken.
In Luxemburg kwam het eerste blauw door de witte massa en kregen wolken figuur. Het groen sprong op, de gele bloementjes vonkten in de berm, maar de einder bleef egaal lichtgrijs. We reden door een heuvelig landschap van B.C. Koekkoek. Poëzie alom. 

zondag 23 oktober 2011

Indiase Viscurry uit Goa



Dit is een vrij eenvoudige curry die werkelijk heerlijk smaakt. Ik kan je hem echt aanbevelen. We zijn zaterdag naar de haven gefietst en hebben daar verse vis gekocht die ‘s avonds in het pannetje verdween. Dubbel zo leuk om zo te koken en nog goed voor de lijn ook. 
  • Olie
  • 1 eetlepel mosterdzaad
  • 1 eetlepel gedroogde kerrieblaadjes
  • 1 ui, gesnipperd
  • 1 teen knoflook, geperst
  • 1 tl kurkuma
  • ½ theelepel koriander
  • ½ theelepel chilipoeder
  • 150 gram santen
  • 3 dl water
  • 500 gram stevige witvis
  • 450 gram grote garnalen
  • Raspsel en sap van 1 limoen
  • Zout

Verhit de olie en bak de mosterdzaadjes tot ze openspringen. Doe er dan de kerrieblaadjes bij en bak nog eventjes.
Doe de ui in de pan en bak 5 minuten. Voeg dan de kruiden toe en bak nog 30 seconden.
Doe de santen en het water erbij en laat een minuutje of wat pruttelen. 
Dan gaat de vis met de garnalen in de pan, en laat dit alles op zacht vuur nog vijf minuten staan. 
Breng op smaak met het limoensap en het raspsel. Garneer met een partje limoen.

vrijdag 21 oktober 2011

Jamie’s petit blanquette de poulet a l’estragon



Jamie heeft een eigen magazine en dat gaat over Frankrijk. Ik mocht het even inkijken en maakte voor het afgelopen weekend dit kipgerecht. Het was heerlijk. Een rijke saus, kip die van het bot afviel en veel soorten groenten erin. We aten het met brood en waren helemaal verzadigd.
  • 3 eetlepels olijfolie
  • 1 kip in stukken gesneden
  • 1 grote winterwortel in stukken
  • 1 stengel bleekselderij (ik nam maar wat meer…)
  • 1 grote gesnipperde ui
  • 150 gram champignons in vieren (in tweeën gaat sneller en is net zo goed!)
  • 50 ml witte wijn (ach kom Jamie, dat is me veel te weinig; wees gul!)
  • 1 bosje tijm (ook zonder suikerbiet heerlijk, zeker vers uit de tuin)
  • 5 laurierblaadjes ( ik opende mijn zakje en rook de Franse markt weer)
  • 500 ml kippenbouillon (blokje misschien…?)
  • 40 gram bloem
  • 40 gram boter
  • Sap van 1 citroen (maar ik had natuurlijk nog limoenen over, werkt ook prima)
  • 220 ml slagroom (een bekertje van 2 dl is ook goed hoor)
  • 2 eierdooiers, geklopt
  • 2 eetlepels gehakte dragon

Bak de stukken kip bruin in de olie en haal ze uit de pan. 
Voeg de groenten toe en bak die vijf minuten, daarna de champignons erbij en nog vijf minuten bakken. Hop de wijn in de pan en flink laten inkoken.
Doe de kip terug in de pan met de kruiden en de bouillon en laat afgedekt een klein uurtje zachtjes trekken. 
Zeef de vaste bestanddelen eruit en breng de kookvloeistof in een pan aan de kook. Meng de boter en bloem door elkaar en voeg dit bij de vloeistof. Roer met een garde tot de saus bindt en laat een minuutje of wat zachtjes pruttelen. Voeg citroensap, zout en peper naar smaak toe. 
Meng de room door de eierdooiers en roer door de saus. Voeg de dragon toe en schenk over het vlees met de groenten.
Tot zover Jamie op zijn Suikerbiets. Ik heb gedroogde dragon genomen en de saus gemaakt in de zelfde pan als waarin ik de kip heb gestoofd. Toen de saus klaar was heb ik de kip met de groenten er weer in gelegd en af laten koelen. Voor het eten heb ik hem heel langzaam weer opgewarmd waarna de smaken goed ingetrokken waren en het vlees super zacht was.

woensdag 19 oktober 2011

Frambozenkruimeltaart van E. David


Toen ik laatst over de markt liep kocht ik twee doosjes frambozen voor twee euro. Haast was geboden want dat lekkers kan snel gaan schimmelen. Ik heb ze in dit recept van David verwerkt.
Eerlijk gezegd leverde het niet het resultaat op dat ik verwachtte. De kruimellaag vond ik niet ‘je dat’, maar warme frambozen in je mond is een ware traktatie. Daarom zou ik een volgende keer een ander recept nemen voor de kruimellaag. David gebruikt de verhouding van 1 deel boter, 2 delen suiker en 3 delen bloem met bakpoeder.
Ik gebruikte voor twee personen 30 gram boter en de rest naar verhouding, zei het dat ik geen bloem met bakpoeder maar zelfrijzend bakmeel gebruikte. Een snufje gemberpoeder is genoeg om de laag wat extra pit te geven. 
Doe de frambozen in een oven-bestendig schaaltje.
Maak met je vingers een kruimeldeeg door alle ingrediënten door elkaar te wrijven totdat je een kruimelig deeg hebt. Doe dit over de frambozen en zet gedurende 20 minuten in een op 180 graden voor verwarmde oven. 
Niet slecht maar het kan beter volgens mij ;-)

maandag 17 oktober 2011

Loempia’s, knapperig van buiten, en heerlijk gevuld


Tja, ik had al een hele tijd loempiavellen in de diepvries liggen. Toen ik op een keer bij de toko was heb ik ze gekocht met het idee er martabak van te maken. Wat bleek? Nergens meer mijn recept van martabak te bekennen. Geen nood, dacht ik, gewoon weer eens in de bibliotheek kijken. Maar ook de tweede keer in de bibliotheek leverde niets op. Waarschijnlijk zijn alle Indonesische kookboeken op tournee naar de kleine bibliotheken. 
Zodoende hebben mijn velletjes een andere bestemming gevonden. Wat waren deze loempia’s lekker zeg! Waarom heb ik er niet eerder aan gedacht om dit eens te maken. 
Ik heb ze eerlijk gezegd wat uit de losse pols gemaakt; niets precies af gewogen. In deze stijl heb ik het recept dan ook geschreven. Varieer rustig met de groenten en de hoeveelheden.
  • Koop een pak loempiavellen bi de toko
  • Snij een stukje winterpeen in flinterdunne stukjes
  • Snij evenveel witte kool in flinterdunne stukjes
  • Snij twee à drie bosuitjes in dunne ringetjes
  • Ik had nog wat stengels bleekselderij over; in kleine stukjes
  • Een flinke lepel gehakte knoflook/gember
  • Iets meer dan een ons gehakt
  • Ongeveer een half pakje van die dunne doorzichtige ‘soepmie’
  • Een lepeltje ketjap
  • Een lepeltje goela djawa
  • 2 theelepels sambal oelek
  • Klein scheutje gembersiroop
  • Zout
  • Olie 

Doe de olie in een hete pan en bak hier het gehakt korrelig in aan. Voeg de groenten hieraan toe en bak dit op een zacht vuurtje nog 10 à 15 minuten. Voeg de smaakmiddelen hieraan toe en week intussen ook de mie in wat kokend water. Zeef het en snij het eventueel in wat kleinere stukjes en meng het bij de groente. Proef en corrigeer zo nodig de smaak. Laat afkoelen.
Leg de ontdooide loempiavellen op het aanrecht en vul ze met het mengsel. Plak ze dicht met wat eiwit.
Frituur ze op 180 graden tot ze lichtbruin zijn. 
Je kunt natuurlijk een dipsausje erbij serveren maar dat leek ons zonde van de smaak, ze waren heerlijk zo!

vrijdag 14 oktober 2011

Heerlijk kant-en-klaar toetje met eenvoudige mango-espuma



Dit gerechtje bewijst maar weer eens dat goed en lekker niet gelijkgesteld hoeft te worden met ingewikkeld en duur. 
Omdat we zaterdag eters kregen en wij pas een uurtje van te voren thuis kwamen zocht ik naar een makkelijk toetje dat toch een beetje anders dan normaal zou zijn.
Ik kocht in de supermarkt op de groente-afdeling een doosje ‘Fris en fruitig’, en bij de zuivel een pak Alpro soya zuivel zal ik maar zeggen.
Verder nog een blikje met mango op sap.
‘s Ochtends had ik de espuma gemaakt want die moet een paar uur in de koeling rusten. 
Dat ging zo. Eerst twee blaadjes gelatine geweekt in wat koud water. Toen de uitgelekte mango met een dl water gepureerd in de mengbeker. Hier heb ik de, in een klein beetje water opgeloste, gelatine aan toegevoegd. Dit ging in de Kidde of slagroomspuit met één patroon. Goed schudden en liggend in de koeling bewaren.
Het toetje is snel samengesteld.
Op de bodem van een glas wat rood fruit, daarop de soyazuivel, en afwerken met een rozet espuma.
Deze espuma blijft niet of amper ‘staan’. Het is een zeer luchtig schuim dat vol van smaak is en direct na het opspuiten gegeten moet worden. 
De foto is in de haast genomen maar je krijgt toch een beetje een idee van wat me voor ogen stond. Het laagje soyazuivel is bij mij wat weg gezakt in de vruchtenpuree, maar dat zal jij vast beter doen als je het ook eens zou maken ;-)

woensdag 12 oktober 2011

Spiesjes met kip-tikka

Heerlijk, verrukkelijk, moet je ook eens maken. Het lijkt een heel karwei, zeker in verhouding met de pakjes en poedertjes die je in de supermarkt kunt krijgen, maar dit schenkt meer voldoening en smaakt beter. Niet alleen omdat het minder zout is maar ook omdat je het naar eigen smaak kunt maken. 
VOOR 4 PERSONEN
  • 4 ontvelde en ontbeende kippenbouten, in reepjes
  • voor het tikka-mengsel
  • 1 ½ dl yoghurt
  • 2 el citroensap
  • 1 el knoflook-gemberpasta
  • 1 el tomatenpuree
  • 2 tl garam masala
  • zaadjes uit 2 zwarte kardemompeulen
  • ½ tl gemalen komijn
  • ½ tl gemalen koriander
  • 1 tl paprikapoeder
  • ½ tl chilipoeder
  • Zout
1 Maak eerst het tikka-mengsel. Meng in een niet-metalen kom de yoghurt met het citroensap, de knoflook-gemberpasta, tomatenpuree, garam masala, het kardemomzaad, de komijn, koriander, het paprikapoeder, chilipoeder en wat zout. Schep de stukken kip in de marinade om. Laat de kip circa 30 minuten marineren bij kamertemperatuur (of zet de kom afgedekt 24 uur in de koelkast). 
2 Als u houten satéstokjes gebruikt, laat ze dan 20 minuten weken in een longdrinkglas; ze zullen dan niet verbranden onder de grill. 
3 Verwarm de grill voor op de middelhoge tot hoge stand (of zet een licht ingevette grillpan op het fornuis). Neem indien van toepassing de stukken kip minstens 15 minuten voor u ze gaat grillen uit de koelkast. Prik ze aan 4 houten of metalen pennen. 
4 Gril de spiesjes 12-15 minuten - tot het vlees gaar is en lichte schroeiplekjes vertoont; keer de spiesjes tussentijds een- of tweemaal en bestrijk ze met wat extra marinade. Ze zijn gaar als er helder sap uitloopt wanneer u er met een scherp mesje in prikt. Serveer ze op een bedje van sla en geef er partjes citroen bij. Met naan en een chutney erbij is dit een vrij substantieel voorgerecht.

maandag 10 oktober 2011

Broccolisoep met ei



Zondag zou een vegetarische dag worden. Toen ik boodschappen deed kocht ik daarom een vegetarische schijf met vulling, een zakje voorgekookte aardappeltjes om te bakken, en broccoli, heel veel broccoli. Dat is gezond dacht ik, én in de aanbieding. Maar mijn goede voornemens strandden vanwege de hoeveelheid broccoli die ik ingeslagen had, op het veto van mijn lief. Of ik niet iets anders kon verzinnen met die groene berg. Met behulp van de voorraadkast kwam ik op deze soep uit, die ons bijzonder goed smaakte. 
Ik had nog een bakje spekblokjes staan die ik als eerste in een hete pan aanbakte. 
Daarna ging een grote ui in ringen erbij en een flinke lepel gehakte knoflook/gember.
Toen dit een poosje gebakken had deed ik het zakje aardappeltjes in de pan, de broccoli (wel een pond denk ik zo), drie kippenbouillonblokjes en 1 ½ liter water.
Dit bracht ik aan de kook en liet een twintig minuutjes zachtjes pruttelen. 
De soep heb ik gepureerd waarna ik er een pakje gepasteuriseerde room bij deed. Het geheel is op smaak gebracht met peper, zout, en Worchestersauce.
Ik heb hem gegarneerd met hard gekookte eieren.
Het is een echte winterse maaltijdsoep die ik ook graag eens als lunch zou eten. Maar met een snee knapperig brood is het ook een heerlijke hoofdmaaltijd.

vrijdag 7 oktober 2011

Raita, yoghurtsaus

De komende tijd zal ik met regelmaat wat Indiase recepten plaatsten uit het boek De keuken van India, van Beverly Leblanc.
Het is een frisse begeleider van heel wat gerechten. Gezond, makkelijk te maken en lekker! Hier komt hij als opmaat voor een aantal heerlijke Indiase gerechten!
VOOR 4-6 PERSONEN
  • 1 komkommer van circa 300 g, afgespoeld
  • 1 tl zout
  • 4 dl volle yoghurt
  • ½ tl suiker
  • snufje gemalen komijn
  • 2 el fijngesneden korianderblad of munt
  • chilipoeder ter garnering (ik heb paprikapoeder gebruikt)

1 Spreid een schone theedoek uit op uw werkvlak.
Rasp de komkommer grof op de theedoek. Strooi er ½ theelepel zout over. Pak de punten van de theedoek bij elkaar en knijp zoveel mogelijk vocht uit de komkommer. 
2 Doe de yoghurt in een kom en roer de resterende ½ theelepel zout erdoor. Voeg de suiker en komijn toe. Roer de geraspte komkommer erdoor. Proef de saus en voeg eventueel wat zout toe. Zet hem tot gebruik afgedekt in de koelkast. 
3 Schep de fijngesneden koriander of munt door de yoghurtsaus en schep de saus in een schaaltje. Strooi er wat chilipoeder over en serveer de saus. 
Tip van de kok. Roer eens 2 tomaten (zonder pitjes en vruchtvlees fijngesneden) of 4 fijngesneden bosuitjes samen met de koriander of munt door de saus. U kunt ook gemalen korianderzaad of gember naar smaak toevoegen. Bananen-yoghurtsaus: roer 3 bananen (gepeld, in dunne plakjes), 2 groene chilipepers (fijngesneden, zaad verwijderd) en 1 eetlepel garam masala door de yoghurt en voeg eventueel wat citroenraspsel en -sap toe. Laat het geheel goed koud worden in de koelkast en roer er vlak voor het serveren fijngesneden korianderblad of munt door.

woensdag 5 oktober 2011

Lange vingers



Zijn een stuk begeerlijker dan lange tenen. Daarom dit recept van Cees Holtkamp.
  • 3 EIDOOIERS
  • 40 GRAM FIJNE TAFELSUIKER
  • 3 EIWITTEN
  • MESPUNTJE ZOUT
  • 50 GRAM FIJNE TAFELSUIKER
  • 80 GRAM BLOEM
  • 10 GRAM CUSTARDPOEDER
  • FIJNE TAFELSUIKER VOOR HET BESTROOIEN

Verwarm de oven voor op 180 °C.
Klop de eidooiers met de 40 gram suiker romig. Klop de eiwitten stijf met het snufje zout en meng er voorzichtig de 50 gram suiker door. Spatel de eiwitten door het dooiermengsel. Zeef de bloem met het custardpoeder boven het eimengsel en spatel dit er voorzichtig door. Doe het mengsel over in een spuitzak met een gladde spuitmond van ½ cm. Bekleed een bakplaat met bakpapier. Spuit strakke banen met een lengte van 12 centimeter van het mengsel op het bakpapier. Strooi er een beetje suiker over. Bak de lange vingers 10 a 15 minuten in de voorverwarmde oven. Een van oorsprong Frans biscuitje. Behalve als koekje ook goed te gebruiken als versiering op pudding en taart.

maandag 3 oktober 2011

Abrikozencompote


De onvolprezen Elizabeth David heeft dit recept geschreven. Ik heb ze een tijdje terug gemaakt en wil het met jou delen omdat het vandaag voor het laatst zomer is. De herfst gaat komen en ik wil terug denken aan die heerlijke zomertijd met die abrikozen die de kleur hadden van een zonsondergang, en die zo zoet en zacht waren dat ze me deden verlangen naar een onbezonnen kindertijd, waarin het altijd zomer was.

Compote d'abricots. Abrikozen zijn voortreffelijk om rauw te eten wanneer ze iets overrijp zijn, door de zon gestoofd en zo van de boom. Op elke andere manier zijn ze gekookt beter,en deze compote brengt hun iets rokerige, verrukkelijke smaak het beste naar voren. Halveer I kg abrikozen en verwijder de pit. Doe ze in een pan. Giet er water bij zodat ze tot de helft onderstaan. Voeg ca. 125 g witte suiker toe. Pocheer de abrikozen op laag vuur en laat ze niet tot moes koken. Haal ze uit de vloeistof en kook deze op hoog vuur tot een tamelijk dikke stroop in. Giet de siroop over de abrikozen en dien ze ijskoud op, eventueel met room, maar ik vind dat afleiden van de smaak van de abrikozen. Voor vier personen.

zaterdag 1 oktober 2011

Aperitief: Champagne met Cuarenta y Tres

Aan deze vroege herfst kleeft nog een brok zomer die zijn weerga niet kent. Nu drink ik buiten bij vrienden dit heerlijk aperitief. Neem vijf delen Champagne op één deel van deze Spaanse likeur.
Heerlijk, ook binnen bij een haardvuurtje ;-)
Related Posts with Thumbnails