Vegetarische bah-pau

Met regelmaat maak ik bah-pau’s. Het is een lekkere snack en het is een heerlijke gedachte thuis te komen en te weten dat er in de diepvries nog een bah-pau ligt te wachten. Mijn recept hiervoor vind je hier.

Laatst kwam ik op het idee om een vegetarische versie te maken toen ik bij AH in het koelvak bij de ‘vleesvervangers’ keek en het ‘nepgehakt’ zag. Het was een pakje van 175 gram. Ik kocht er twee en maakte mijn bah-pau’s op de gebruikelijke manier maar nu met het plantaardige product. De smaak was uiteraard hetzelfde en dat kan ik ook voor het mondgevoel zeggen, het werkt dus prima.

Maar ik had wat over van het mengsel. Geen nood, ik ontdooide drie plakjes bladerdeeg, vulde die met de rest van het mengsel, vouwde ze dicht, bestreek ze met eierdooier en bakte ze een half uurtje op 180 graden in een voor verwarmde oven. Heerlijk!

Vegetarische pastamaaltijd met balletjes

Soms heb je maar weinig nodig om iets smakelijks en voedzaams op tafel te zetten. Dat geldt ook voor deze maaltijd. Ik wilde graag vegetarisch eten, had nog een restje wijn staan, en besloot tot het volgende.

Schil en snij een ui in stukjes. Schil een winterwortel en snij die in dunne reepjes. Neem een courgette en snij ook die in dunne reepjes.

Bak de groenten in wat olie. Na vijf minuten voeg je een goed glas witte wijn toe en laat dit wat verdampen (dan concentreert de smaak en garen de groenten). Voeg er dan een ⅛ slagroom aan toe en een groentenbouillonblokje met wat herbes de Provence, eventueel met wat water. Doe de deksel op de pan en kook de groenten gaar.

Kook intussen volgens de gebruiksaanwijzing op de verpakking de pasta gaar.

Laat als de groenten bijna gaar zijn de saus wat inkoken door de deksel van de pan te halen. 

Voeg als het meeste vocht verdampt is de pasta bij de groenten en roer door.

Breng op smaak met peper en zout.

Serveer met wat geraspte parmezaanse kaas. 

Oh ja, die balletjes natuurlijk nog!

Gewoon gekocht bij de supermarkt, een vegetarisch product van Valess. Smaakt er heerlijk bij als je ze op het laatst gewoon mee warmt in de saus. 

Een simpele maar o zo lekkere amuse van zalm en pannenkoek

Ik wilde in alle haast persé een amuse serveren. Ik kwam op het volgende idee:

Maak met wat meel, melk, ei en zout een beslag en bak daar twee pannenkoeken van. Houd ze lekker dun want je moet ze later kunnen oprollen. 

Doe in de keukenmachine wat gerookte zalm en maal het met wat room tot een smeerbare pasta. Je hebt waarschijnlijk op 150 gram zalm de helft aan slagroom nodig maar je moet het een beetje uitproberen, het mengsel mag niet te dun zijn.

Doe er wat zout en dille doorheen en smeer dit over de pannenkoekjes uit.

Rol die op en snijdt ze schuin in ‘eenhapsstukjes’.

Maak een sausje van mayonaise en wat mosterd en leg daarvan een klein lepeltje op elk stukje pannenkoek. Garneer met wat dille.

Marrocaanse tortilla

Ik heb dus een nieuwe pan nodig,- deze bakt aan. 

Het begon allemaal zo goed, maar op het laatst was er geen helpen meer aan. Ik wilde mijn tortilla draaien maar alles kleefde vast en bleef hangen. Ik had mijn pan ondersteboven boven een bord en gluurde voorzichtig door de gleuf naar de tortilla. Hij hing, tenslotte liet na enig schudden en steken een deel los en kwakte op het bord. Ik kwam omhoog en blikte een ogenblik gallig voor me uit. Zonder een woord te zeggen pakte ik een brede spatel, stak de rest ook los en zette het bord met het restant in de magnetron. 

Een zeperd, miskleun, een sof. 

Herkenbaar? Voelt’ie goed? Lekker hè, na al die kookboeken en internetartikelen gelezen te hebben waar altijd alles lekker is en zó gemakkelijk te maken, kom je er hier eentje tegen die van tegenslag getuigt. Die horen er ook bij vind ik en daarom schrijf ik hem. Maar ook omdat het eigenlijk best een lekker gerecht was. Maar je moet het alleen maken als je weet dat er niets in je pan kan aanbakken.

Neem een ui, snij die klein en bak hem vijf minuten op een vuurtje in wat olie.

Schil intussen twee aardappelen, snij die ook in stukjes en voeg die bij de uien. Doe er wat zout en peper bij, en wat paprikapoeder en djinten (ongeveer de helft van de paprikapoeder). Kijk of er nog genoeg olie in de pan zit en doe er eventueel nog wat bij. Dan gaat de deksel erop en laat je de massa op laag vuur gaar worden. 

Als dat zover is gaat er nog wat verse peterselie bij en laat je dit nog een minuutje meebakken. 

Intussen roer je 3 à 4 eieren los in een grote kom. 

Schep dan de aardappelmassa door het ei en doe dit weer terug in de pan. Zet het vuur hoger en bak de omelet. Schep de randen als die gaan stollen wat naar binnen.

Zet een bord op de pan en draai de boel even om zodat je even later de onderkant van de tortilla kunt bakken. 

Het is de allerallerlekkerste tortilla die je letterlijk in een handomdraai maakt.
Moet je wel een goede pan hebben. 

Uitje bakken, ruikt lekker

Ik had me toch een trek gekregen...

Pittige tahoe

Wat ik nou zo jammer vind is dat je bij ons geen tempe kunt kopen in de supermarkt. Tahoe wel, maar dat gebruik ik niet zo vaak. 

Nou zijn we zo gewoon om met enige regelmaat een zelf gemaakte nasi rames te eten. Daartoe duik ik in de diepvries en kies dan wat bakjes met verschillende gerechten uit. Edoch, vroeg of laat komt daar een einde aan. Er was geen tempe meer. 

Om toch nog iets extra’s op ons bordje te krijgen ging ik op het internet op zoek naar een tahoe recept. Zo vond ik bij de Kook o theek een recept wat ik al doende heb aangepast. 

Het leverde een pittig en smakelijk tahoegerecht op dat we met plezier vaker zullen eten.

Snij twee blokken tahoe in wat grotere dobbelstenen en bak ze mooi bruin in wat olie.

Snij twee middelgrote uien in kleine stukjes en bak die samen met een goede schep knoflook/gemberpasta in de olie.

Voeg er dan aan toe:
1 theelepel laos

1 theelepel djahe

2 theelepels koenjit

1 theelepel ketoembar

½ theelepel djinten

2 flinke lepels sambal

2 lepels vloeibare goela djawa

2 eetlepels ketjap

2 eetlepels azijn

En wat zout

Bak een minuutje en voeg er dan een scheut water aan toe. Laat dit alles zonder deksel nog doorsudderen totdat het water weer verdampt is en alle smaken goed zijn ontwikkeld en ingetrokken.

Kedgeree met zalm

Alweer een Engels gerecht. Niet dat ik dit nou de laatste keer gegeten heb, maar het is goed om de sfeer nog even vast te houden van de White Cliffs of Dover.

Het recept komt uit het boek Gordon Ramsay maakt het eenvoudig. Het is dan inderdaad eenvoudig te maken, en van Gordon Ramsay. Ik heb het recept gehalveerd, en dan heb je ruim voldoende voor twee mensen, maar hier zijn de originele hoeveelheden.

• Een stukje zalm van 375
• 1 theelepel kurkuma
• 225 gram basmatirijst
• Snufje saffraandraadjes
• 4 eetlepels olijfolie
• 100 gram kerstomaten, gehalveerd
• 4 scharreleieren
• 400 ml visbouillon
• 2 sjalotjes, gehakt
• 75 gram boter in blokjes
• 3 eetlepels gehakte bladpeterselie
• Zout en peper

Snij de zalm in stukken en marineer met de kurkuma.

Doe de rijst in een pan, voeg 500 ml water en laat 7-8 minuten koken tot het water is opgenomen.

Bak de zalm in wat olie gedurende 2 à 3 minuten.

Bak de tomaten een paar minuutjes in wat olie en zet beide apart.

Kook de eieren hard, pel ze en halveer ze.

Bak de sjalotjes in wat olie tot ze zacht zijn. Voeg dan een derde van de boter toe en de rijst. Bak al roerend. Voeg een scheutje bouillon toe en roer tot de vloeistof is opgenomen. Maak zo de bouillon op. Voeg er dan de rest van de boter bij en laat die smelten.

Schep dan de zalm door de rijst, de tomaten, peterselie, en voeg eventueel zout en peper toe. Halveer de eieren en serveer die bij de rijst.

Kabeljauw uit de oven met een korst van walnoten en peterselie

Dit is een  heerlijk recept van Gary Rhodes en komt uit zijn boek Smaken van de seizoenen, herfst en winter. We hadden zin in vis en zijn naar de haven gewandeld om daar kibbeling te eten en kabeljauw te kopen. Het was een grijze dag en er lag nog geen schip aangemeerd. Maar als je zo je vers gebakken kibbeling eet en je kijkt over de lege haven het zeegat uit, dan kun je vrede met de hele wereld voelen. 

Je hebt nodig:

• Een moot kabeljauw
• 3 sneetjes witbrood
• 50 gram peterselie
• Zout en peper
• 5 à 6 walnoten
• Olie (ik gebruikte knoflook )
• Gesmolten boter  

Doe het brood zonder korst in de keukenmachine en hak het tot kruim met de messen. Hak dan ook de peterselie grof zodat het er mooi groen gaat uitzien. Hak dan met de hand de walnoten fijn met een mes en voeg dat bij het broodmengsel. Breng op smaak met peper en zout. Maak het mengsel wat plakkerig door er wat olie en gesmolten boter door te werken. Het moet geen natte kluit worden maar mag wel wat vochtig zijn. Bestrooi de vis met peper en zout en leg er een mooie laag van het broodmengsel op. Verwarm de oven voor op 220 graden en plaats de vis er gedurende 7 minuten in. Daarna heb ik nog een kleine 2 minuten de grill aan gezet zodat ik een mooi bruin korstje kreeg.

Nog een leuke tip misschien. Als ik weer eens broodkruin nodig heb dan maak ik gelijk een hele berg met de keukenmachine. Wat ik niet gebruik vries ik in. Het is makkelijk portioneerbaar en blijft natuurlijk net zo goed als gewoon brood in de diepvries.

Cannelloni met spinazie en 3 soorten kaas

Ik zag een pak gewassen spinazie liggen op de groente-afdeling en besloot om dit gerecht te maken. Het is vegetarisch en heerlijk romig. Omdat je er zo lang mee bezig bent zul je het beslist heel erg lekker vinden. 

Ik heb een hoeveelheid pasta gemaakt zoals ik dat hier beschreven heb. (Of koop kant en klare pasta in de supermarkt).

Verder had ik nodig:

• 300 gram verse spinazie ( je kunt ook de helft aan diepvries spinazie nemen)
• Peper, zout en nootmuskaat
• Knoflookolie, of gewone olie en een teentje
• Een ½ bakje Mascarpone
• Een ½ bakje Ricotta 
• Slagroom
• Parmezaanse kaas

Doe de spinazie met wat aanhangend water in een pan en laat het slinken. Knijp het dan goed uit en snij het fijn. Doe wat knoflookolie in de pan en bak de spinazie nog eventjes om het laatste vocht te laten verdampen. Voeg het dan bij de Ricotta en de helft van de Mascarpone en breng op smaak met 25 gram geraspte parmezaan. Breng het mengsel op smaak met de kruiden. 

Verdeel het mengsel over de pasta en maak er rolletjes van. 

Leg ze in een beboterde schaal en bestrijk met de rest van de Mascarpone die je met een scheutje room hebt losgeroerd. Bestrooi met geraspte parmezaanse kaas en zet de schaal 20 minuten in een voor verwarmde oven van 200 graden.

Wat ik met de rest van de Mascarpone en Ricotta heb gedaan laat ik je overmorgen zien. 

Zalmrolletjes met groene asperges en wasabi

Ik heb op mijn iPhone een app die Appie heet. Ik vind hem fantastisch. Het is mijn boodschappenlijstje geworden en hij zet ze zelfs in de goede volgorde als ik een bepaalde AH in loop. Maar behalve dat, er zitten nog duizenden recepten in die je heel makkelijk kunt filteren op bijvoorbeeld ingrediënt of keuken. Nu had ik nog een pakje gerookte zalm liggen dat nodig op moest, dus keek ik eens wat Appie voorstelde. ‘Wilde zalmrolletjes’ trok mijn belangstelling al maakte ik wel wat bezwaar tegen het woordje ‘wild’. Mijn fantasie is wild, dacht ik, maar dat rolletje ligt lijdzaam te wachten tot hij op gegeten wordt. 

Het is een lekker hapje geworden, vooral door het frisse van de wasabi. Ik denk zelf al gauw aan mayonaise met kaviaar, of jonge kruidenkaas met kruiden als combinatie, maar dit gaat heel mooi samen. Lekker als luxe hapje ‘s avonds op tafel.

• Een pakje gerookte zalm
• Een doosje groene asperges
• Wat wasabipasta, of mierikswortel
• Een kneepje citroensap
• Een eetlepel mayonaise 
• Zout en peper

Kook om te beginnen de asperges kort en beetgaar en dompel ze in koud water om het kookproces te stoppen. 

Maak een sausje van de mayonaise, wasabipasta, citroensap en breng dat op smaak met peper en zout. Bestrijk de plakjes zalm hiermee en leg er vier asperges op. Rol ze op en presenteer ze. 

Eventueel zou je wat extra dipsaus kunnen maken met de rest van de mayonaise die je door wat crème fraîche geroerd hebt. 

Ravioli met spinazie/ricotta vulling

Je snapt dat ik nou meer dan regelmatig pasta eet na de aanschaf van een pastaroller voor mijn keukenmachine. Ik wilde eens een Italiaanse klassieker maken omdat ik hem nog niet kende en hij me wel lekker leek. Ik beperk me nu tot de vulling omdat ik hier al eens over geschreven heb en met een filmpje heb laten zien, hoe ik ravioli maak. 

Als je geen pasta kunt of wilt maken kun je natuurlijk gewoon bij de supermarkt kant en klare lasagnavellen kopen.

Je hebt nodig voor 25 grote ravioli’s:

• Een zak van 450 gram verse spinazie
• Een bakje ricotta 
• Olie om in te bakken
• 2 fijngesneden teentjes knoflook
• 50 gram geraspte Parmezaanse kaas
• Peper zout en nootmuskaat naar smaak

Eerst heb ik de spinazie gewassen en in een grote stoompan laten slinken.

Daarna heb ik de spinazie flink uit geknepen en met een mes fijn gesneden. Ik was bang dat de keukenmachine het te fijn zou maken.

Toen heb ik in wat olie de knoflook gebakken en de spinazie toegevoegd. Het doel is om al het vocht dat er nog in zit, er uit te bakken.

Daarna is de ricotta er doorheen gegaan en heb ik de massa op smaak gebracht met de kruiden. 

Tot slot heb ik met een lepel de vulling op de pasta gelegd en er ravioli van gemaakt. 

Ik had de raviolivorm nog staan en overwoog om hem nog eens te gebruiken. Ik heb het niet gedaan. Als de ravioli uit de vorm komt ziet het er prachtig uit maar na het koken en bakken in de boter zie ik geen verschil meer tussen handgevormde ravioli en die uit een vorm. Bovendien heb je veel meer afval omdat de vorm een stukje smaller is dan de breedte van mijn lasagnavellen. Als ik volgende keer bij een keukenwinkel ben koop ik een mooie gekartelde pastasnijder en ben ik weer helemaal gelukkig. Dit is trouwens een leuke site als je wat keukengerei wilt zien op pastagebied. 

Het is een lekker vegetarisch gerecht dat vol en romig door de ricotta smaakt. Een botersausje erover met wat Parmezaanse kaas maakt het helemaal af. Eventueel zou je nog wat geroosterde pijnboompitjes over de ravioli kunnen strooien. Dat geeft wat beet en het nootachtige combineert denk ik goed bij deze ravioli.

Delicious februari 2011, zwarte-pepertahoe

Wat ging er mis?

Ik bladerde de Delicious door en kreeg een paar ideetjes voor dit weekend. Ik besloot om de Surinaamse pasteitjes te maken en de zwarte-pepertahoe. De grote foto bij het artikel haalde me over. Beter gezegd, ik keek eerst verlekkerd naar de foto en las pas daarna vluchtig het recept door. 

Ik kocht bij AH een blok tahoe en toog aan de slag. 

Snijd de tahoe in blokjes van ± 2x3 cm, wentel ze door de maïzena en schud het teveel eraf. 

Ik twijfelde eerst nog. Zou dat wel nodig zijn? Maar voorruit, gehoorzaam en rechtseerbiedig als ik ben, volgde ik de receptuur. Maar wat gebeurde er na een minuutje in de pan?

Precies, klonten, alsof ik harde karamel in de pan had. Het plakte vast en dijde uit. Ik heb de tahoe weer uit de pan gehaald en zo goed en zo kwaad als het ging weer ontdaan van de maïzenakoek. 

Daarna heb ik de uien gebakken maar met slechts 1 rode peper, niet met 4 zoals het recept omgerekend voorschrijft. De 6 tenen knoflook en 1½ lepel geraspte verse gember die het recept voor schrijft leken me gelijke delen, dus nam ik een lepel of wat uit mijn Indiase pot Garlic & Ginger paste. 

Daarna ging de ketjap manis er bij. Bij AH was er ook sojasaus te koop maar er was geen lichte en donkere versie. Als die er wel geweest was had ik misschien getwijfeld of ik die wel zou aanschaffen. Ik heb dus de ‘medium’ versie gebruikt. 

Toen ik mijn eetlepel suiker toevoegde ging het net te laat door me heen dat ik misschien beter mijn flesje goela djawa had kunnen gebruiken. 

Bij de 2 ½ eetlepel geplette zwarte peper was ik wakker. Ik heb immers Szechuan peper staan en die past er veel beter in leek me zo. 

De 8 dunne bosuitjes heb ik niet gebruikt omdat dat niet zo onze smaak is. 

Kortom, het is een nieuw recept geworden. Deels door de omstandigheden gedwongen maar ook omdat ik het niet vertrouwde zoveel rode en zwarte peper in een gerecht te verwerken. Zo zie je maar, dacht ik bij mezelf, koken is en blijft improviseren op een thema, maar dat thema moet wel goed zijn. Het maakte me nieuwsgierig naar het laatste boek van Harold McGee, Goed koken. 

Hierbij mijn versie.

• 1 blok tahoe
• Olie om in te bakken
• 1 rode peper zonder zaadjes, fijn gehakt
• 3 eetlepels gember/knoflookpasta
• 2 eetlepels ketjap manis
• 4 eetlepels sojasaus
• 1 eetlepel suiker (of goela djawa)
• 1 ½ eetlepel Szechun peper

Snijd de tahoe in blokjes en bak die bruin in wat olie.

Haal ze uit de pan en bak de ui, knoflook/gember en de rode peper tot de ui zacht is. Voeg dan de ketjap, sojasaus, suiker en de geplette peper toe en schep om. Doe de tahoe weer in de pan en voeg er een scheutje water bij zodat de smaken goed kunnen mengen en de uien zonodig wat zachter worden. Laat dit op een zacht vuurtje inkoken. 

Hoe het smaakte? Goed, het was pittig maar niet té. Het gerecht heeft een hoog smaakgehalte en als je de tahoe nog een dag laat staan, is de smaak daar ook meer in getrokken. 

Gebakken rijst met knoflook en gember

Een poos geleden zag ik op Youtube een video van Mark Bittman van de New York Times. Hij maakte een gebakken rijstgerecht en ik nam me voor het ook eens te maken. Het was een simpel recept waar hij nogal enthousiast over was.

Mijn versie pakte niet zo uit als de zijne maar smaakte ons wonderwel goed. Terwijl ik het aan het maken was had ik eerlijk gezegd het gevoel dat het geen recept voor mijn blog zou worden. Maar zie hier, mijn recept van een eenvoudig rijstgerecht dat goed als lunch kan dienen of misschien wel voor een drukke zaterdag. 

Ik gebruikte voor twee personen:

• Koude gekookte rijst die met een vork wat los gemaakt was
• Scheutje olie
• Het witte deel van twee preien, heel fijn gesneden
• 2 eetlepels fijn gesneden knoflook/gember
• Een gesnipperd uitje
• 2 eieren
• Sojasaus
• Sesamolie
• Zout

Laat de prei zacht worden in wat olie en boter met de deksel op de pan.

Fruit terwijl dit gebeurt in een andere pan de ui, knoflook en gember. Werk hier na een paar minuten de koude rijst doorheen en bak die op hoog vuur mee.

Voeg hier de prei aan toe en breng op smaak met zout, sojasaus en de sesamolie. Doe dit naar eigen smaak maar hou voor ogen dat je 1 deel soja op ½ deel sesamolie gebruikt. Dat laatste lijkt veel want sesamolie gebruik je over het algemeen met mate maar ik volg hier Mark Bittman en het smaakte prima. 

Bak twee eieren en serveer die op de rijst. 

Ik heb geen gewicht voor de rijst gegeven want dat kun je het beste naar eigen idee invullen. Daarom ontbreekt ook het aantal eetlepels saus en olie, maar ik gebruikte drie à vier eetlepels sojasaus en de helft sesamolie. Gewoon even proeven wat je zelf het lekkerst vindt ;-)

Torri di zucchine ripiene con crema di piselli

Ofwel een courgettetorentje gevuld met doperwtenroom en geroosterde amandelen,- dan weet je tenminste wat je eet!

Dit gerechtje is onderdeel van mijn vegetarisch kerstmenu en krijgt zijn plaats in de hors d'oeuvre  samen met de carpaccio di rapa rossa. Het is lekker en vult best nog wel. Opgepast met de hoeveelheden dus.

Je hebt nodig voor 6 stuks:

• 1 flinke courgette
• 50 gram doperwten uit de diepvries (of vers)
• ½ ui in plakken
• 1 eetlepel crème frîache
• 1 eetlepel romige geiten/schapenkaas
• Kneepje citroensap
• Peper en zout
• Amandelsnippers

Snij de uiteinden van de courgette en verdeel die in drie gelijke stukken. Snij deze stukken overdwars schuin in tweeën en hol ze uit met bolletjessteker.

Kook ze twee minuutjes in water en laat uitlekken.

Leg ze kort op een grillpan zodat er wat decoratieve zwarte randjes verschijnen. Rooster gelijk wat amandelsnippers mee.

Kook de erwten gaar met de ui. Verwijder de ui en pureer de erwten met de kaas en crème frîache. Breng op smaak met wat citroensap en peper en zout.

Vul de courgettetorentjes met het erwtenmengsel en decoreer met de amandelsnippers

Carpaccio di rapa rossa

In goed Nederlands is carpaccio van rode biet misschien wat duidelijker, maar ik heb dit recept uit het boek Vegeterranean van Alberto Musacchio en Malu Simões. Zij hebben een hotel in Italië waar alleen vegetarisch gekookt wordt. Voordat ik dit boek kocht had ik geen idee dat vegetarisch eten zo verfijnd en gevarieerd kon zijn. Het is voor mij het beste in zijn soort.

Omdat we deze kerst mensen te eten krijgen die het vegetarisme een warm hart toedragen, leek het me de ideale gelegenheid eens een menu samen te stellen op basis van dit boek. De eerste gang, die op een mooie amuse volgt die je binnenkort van me krijgt, is gemakkelijk te maken, ziet er aantrekkelijk uit en smaakt uitstekend. 

Voor 6 personen heb je nodig:

• 6 gekookte en geschilde bietjes
• 50 gram gehakte walnoten
• Wat gehakte peterselie
• 150 gram geitenkaas (de mijne had een lichte honingtoon wat heerlijk was)
• Olijfolie
• Witte wijnazijn
• Peper en zout
• Een zakje rucola

Snij met behulp van een kaasschaaf of de keukenmachine de bietjes in dunne plakjes

 en drapeer die over een bord.

Verdeel hier wat noten, peterselie en kaas over.

Maak van wat rucola een bolletje en plaats dat in het midden. 

Besprenkel met een dressing van de olijfolie en azijn die met peper en zout op smaak is gebracht. 

Zoals gezegd, het smaakte me uitstekend. Het is voor mij een mooie combinatie die een prachtig voorgerecht oplevert.

Salade Caprese

Dit beroemde gerecht zul je vast wel eens gegeten hebben. Het bestaat uit schijfjes tomaat, witte buffelmozzarella, basilicum, en wordt geserveerd met olijfolie en balsamico. Op zijn Italiaans klinkt het ook lekker,- insalata caprese.

Over de herkomst van het gerecht bestaan twee versies. De schotel zou uit Capri komen omdat de ingrediënten die gebruikt worden klassiekers zijn in de omgeving van het Amalfie kustgebied.

De andere versie is eigenlijk leuker. In mei 2008 berichtte het magazine Gambero Rosso dat het zomerse gerecht door de kok Constantino Moffa in Zwitserland beroemd gemaakt is. De goede man zat vaak dit gerecht te eten waar de andere hotelgasten hem konden zien eten. De gasten vroegen dan wat die persoon uit Capri, die Caprese, zat te eten,- ze wilden dat ook graag proberen. Zo kwam het gerecht op de kaart en de rest is geschiedenis.

Ik heb in dit recept er een moderne draai aan gegeven. Ikzelf vind het er heel attractief uitzien, maar het is vanuit gastronomisch oogpunt wat gecompliceerd. De mozzarella heeft een heel laag smaakgehalte, de tomatengelei heeft veel meer smaak en de balsamico is vuurwerk in dit opzicht. Een bijzondere combinatie. Mijn chique druppeltje balsamico bleek niet genoeg te zijn. Aan tafel heb ik dan nog met gulle hand bij gedruppeld. Een ander punt van kritiek is het ontstane mondgevoel, er is geen beet meer over.

Al met al geef ik hier toch maar het recept omdat je misschien betere ideeën hebt met dit gerecht of omdat het je kan inspireren.

Neem 8 dl. tomatensap en breng dit op smaak met peper en zout. Los hier 10 geweekte blaadjes gelatine in op. Stort het op plastic in een bak van 23 x 23 cm en laat afkoelen.

Neem twee mozzarella kaasjes en pureer die met 80 gram yoghurt. Los hier 3 geweekte blaadjes gelatine in op en giet het in een siliconevorm.

Snij de tomatengelei in plakken en serveer met de mozzarella op een attractieve manier. Garneer met balsamico en basilicum.