De Elzas

We zijn weer thuis, terug van een reis naar de Elzas in Frankrijk. Een reis die barstensvol zat met heerlijke wijn en lekker eten. In de komende tijd zal ik veel over Frankrijk schrijven, over de wijnen die ik er gedronken heb en mee naar huis genomen, en over de maaltijden en de gerechten die ik hier maak, geïnspireerd door de vakantie.

Het is een heerlijkheid om na een lange autoreis in de Elzas aan te komen. Je bent net na een uur of zes rijden voorbij Strasbourg en dan zie je in de verte de blauw gekleurde Vogezen. Al snel komen ze dichterbij en wordt de weg minder breed en minder druk. Ons doel was Ribeauvillé, één van de vele pittoreske dorpjes en stadjes die de regio kent. Je neemt de afslag en rijdt al snel tussen fruitboompjes richting bergen. Hier en daar wijzen de borden al naar de ‘Route du vin’ die zich door de Elzas heen slingert. Als je het dal in rijdt zie je nog op een hoge top het kasteel Haut Koenigsbourg achter de bergen verdwijnen.

Ik heb hieronder maar eens een paar foto’s gezet van het gebied dat we bezocht hebben. Ik weet het, het heeft niets met eten of drinken te maken maar het geeft een beetje een beeld aan de verhalen die zullen volgen.

En ik heb nog aardig wat in petto. Ik wil het nog hebben over de honderddaagse oorlog die zich daar jaarlijks herhaalt, over kip met Riesling, Bruno Sorg, een sorbet met Marc van Gewurztraminer, een heerlijke knoflooksoep en ja, ook over foi gras de canard.

Eerst maar eens iets over de wijn. In mijn ‘snuifdoos’ (Le nez du vin) zit ook een geurmonster dat muscat heet. Een heerlijke geur. Muscat is een droge witte wijn die men daar maakt en ondermeer als aperitief drinkt. Om met mijn grote vriend Hubrecht Duijker te spreken,- Druiven, vers geplukte rijpe, licht besprenkeld met sinaasappelsap en -schil, geurige bloemen en licht gekruide perzik: zo ongeveer smaakt een mooie Muscat uit de Elzas. Met deze aanbeveling op zak heb ik dan ook elke dag genoten van deze wijn. Een heerlijke drank. Zo wordt ook de Gewurztraminer hier gemaakt en al heb ik die niet dagelijks gedronken, ik bewaar hier hele mooie herinneringen aan. Vooral aan het moment dat de Munsterkaas op tafel kwam en ik om een glas Gewurz vroeg. De eigenaresse van het restaurant die ons bediende glimlachte instemmend en zette een heerlijk glas voor mij neer. (Volgens mij had ze hem al ingeschonken voordat ik mijn verzoek gedaan had.) Het is een klassieker. Een verrukkelijke combinatie, simpel maar af.

De Elzas produceert voornamelijk witte wijnen. Per jaar moet je rekenen op 1.200.00 hl waarvan 97.00 rood en rosé is. Deze laatste twee worden van de pinot noir gemaakt. Voor de witte wijnen hebben ze daar een indrukwekkend arsenaal aan druivensoorten staan: gewurztraminer, riesling, pinot gris, muscat blanc (of rosé) à petit, muscat ottonel, pinot blanc, auxerrois, sylvaner, chasselas blanc, chasselas rose en chardonnay.

Heb je nu enig idee waarom je in de zomer naar de Elzas moet?