Chili con carne

‘Het is een schatje’ zei mijn moeder. 

Ze sprak niet over mij maar over Lorraine Pascale en ze nam haar boek Home cooking made easy mee naar de kassa.

Ik had nog nooit van Lorraine gehoord of haar gezien. Nu ik haar boek zo eens doorblader moet ik zeggen dat er een paar hele leuke dingen tussen staan. Natuurlijk, zoals bij alle nieuwe sterren aan het culinaire firmament komt ook in haar boek het hele ijzeren repertoire voor, en dan met een iets andere inslag. Een kleine variatie in ingrediënten maakt het vaak acceptabel om een recept onder eigen vlag te presenteren. Daar heb ik overigens geen enkel probleem mee hoor. Koken, en alles wat daarmee samenhangt, is een hele industrie en die bedient mensen die daar behoefte aan hebben. Als ik dat op kookboeken betrek wordt er voortdurend gezocht naar ‘nieuw talent’. Het gaat daarbij denk ik niet zozeer om originaliteit maar om iemand die mediamiek is en die graag kookt. Een beroepsopleiding lijkt niet maatgevend te zijn. Als deze persoon bekend is geworden mag hij of zij een boek uitgeven, en heel misschien nog eentje… dat hangt van de verkoopcijfers af van het eerste boek. Zo’n boek is vaak niet anders dan een unieke combinatie van bekende gerechten die iets gevarieerd zijn uitgevoerd. De presentatie is modern, herkenbaar en een beetje origineel. 

Deze boeken moeten dan concurreren met de boeken van de meer anonieme schrijvers die de lezers niet lokken met hun naamsbekendheid, maar met een bijzondere invalshoek: ‘De lekkerste bakrecepten’, ‘Snel, Simpel en Schaamteloos’. Excuus, van de laatste titel ben ik niet helemaal zeker. 

Zo ontstaat er een hoge omloopsnelheid van kookboeken die elkaar verdringen in de schappen en na een half jaar in de ramsj verdwijnen.

Ik beschrijf dit niet omdat ik me er aan erger, maar meer als constatering. 

Ik heb haar boek met interesse door gekeken en het recept van Chili con carne uit gemaakt. Het was lekker, goed op smaak en voedzaam. We willen het best nog eens eten.

• olie, voor het bakken
• 1 grote ui, gepeld en gesnipperd
• 1 teentje knoflook, gepeld en gehakt [heb er drie van gemaakt!]
• 2 tl lichte basterdsuiker
• 1 laurierblaadje
• 1 el gedroogde oregano [had ik niet in huis,maar wel herbes de Provence…]
• 1 tl paprikapoeder of cayennepeper (geloof mij, neem de paprika)
• 1 tl komijn
• 1 tl chilipoeder (of naar smaak) [voorzichtig!]
• 1 rode paprika, zaadlijsten verwijderd, fijngesneden
• 1 rode chilipeper, zaadjes verwijderd, fijngesneden (naar wens) [niet gedaan, niet nodig]
• 500 g rundergehakt
• 1 scheutje rode wijn (naar wens) [wel doen, het restje gaat wel op]
• 800 g kerstomaten uit blik (eventueel blokjes tomaat uit blik) 
• paar scheutjes worcestersaus
• 400 g kidneybonen uit blik, uitgelekt en afgespoeld
• zout en versgemalen zwarte peper
• korianderblaadjes, voor de garnering

Verhit die in een pan op middelhoog vuur, voeg de uiensnippers toe en fruit ze ongeveer 10 minuten, tot ze zacht zijn. Bak dan de knoflook 1 minuut en roer er vervolgens de  basterdsuiker, laurierblaadje, oregano, paprikapoeder of cayennepeper, komijn, chilipoeder, paprika, chilipeper en het gehakt door, Roer het gehakt los met een pollepel, draai het vuur hoger en blijf ongeveer 5 minuten roeren om aanbakken te voorkomen. Als het gehakt bruin is, kun je een scheutje rode wijn toevoegen en die 2 minuten laten koken om de sterke alcoholsmaak kwijt te raken. Voeg nu de tomaatjes, worcestersaus, kidneybonen en flink wat zout en peper toe. Breng het geheel aan de kook, draai het vuur laag en laat de saus ongeveer 1 uur pruttelen onder af en toe roeren, zodat de saus niet vastbakt aan de bodem van de pan. Controleer na 30 minuten of er niet te veel vloeistof is verdampt; is dat wel het geval, roer er dan wat water of bouillon door. Laat de saus dan verder pruttelen om de smaken op elkaar in te laten werken.