Ik kom al jaren met een goed gevoel op de rue du Faubourg Saint-Denis. Als je van Indiaas eten houdt dan kun je hier kiezen uit tientallen restaurantjes. Voor onder de € 10,- heb je al een heel menu, en het smaakt nog ook. Er is zelfs zo’n oude passage in deze straat waar heel veel Indiase restaurantjes bij elkaar zitten.
Wij zijn er op zaterdag bij Julien gaan eten. Het is een klassiek restaurant met een heel bijzondere uitstraling. Het restaurant bestaat sinds 1903 en is geheel in Art Nouveau stijl ingericht. De tegeltjes op de vloer lijken nog origineel te zijn en ook het plafond met zijn stukwerk en glas-in-lood lijkt meer dan honderd jaar oud te zijn. Als ik er ben kan ik me goed voorstellen dat ik in de jaren zestig van de vorige eeuw beland ben. Dat is eigenlijk een beetje raar omdat het al zoveel langer bestaat. Misschien komt het door deze foto die ook al jaren op mijn harde schijf is opgeslagen. Hij is zo veelzeggend en biedt voor mijn gevoel een kijk op het contrast tussen mensen uit de vijftiger, zestiger jaren, een contrast van macht.
Nu nog komen de obers met hun schalen hoog boven het hoofd de trap op bij Julien. Nog altijd wordt er aan tafel uit geserveerd. Op het filmpje zie je hoe een tong in het restaurant gefileerd wordt die beneden in de keuken is klaar gemaakt.
De keuken is goed maar niet opzienbarend. We namen allebei een drie-gangen-menu en waren daarvoor €83,- kwijt. Daarvoor kregen wij tweemaal een heerlijke fois gras met wat grof zeezout en peper op het bord, tweemaal een confit de canard die van het bot afviel en werd geserveerd met aardappeltjes en twee ile flottante voorgeschoteld. Plus uiteraard nog een ‘quart Bordeaux’, een halve liter Vittel en thee en frisdrank. Denk niet dat je voor dit geld met honger weggaat.
Het was een typisch Frans menu dus, echte Franse klassiekers die in een typisch Frans restaurant worden geserveerd. We vonden het lekker en voelden ons thuis in dit kleine en overvolle restaurant. Je eet er tussen alles en iedereen. Jonge Franse stellen van net in de twintig, oudere echtparen, een paar toeristen, het zit er allemaal nauw opeen gepakt te eten.
Ik was niet van plan er een filmpje van te maken maar om je een idee te geven heb ik toch iets achteraf kunnen maken. Misschien is het een idee als je eens naar Parijs gaat om hier te eten, anders vind je het misschien gewoon leuk om eens te zien waar en wat we op een zaterdagavond in maart, aten.
Helaas heeft Youtube het geluid dat ik bij dit filmpje had gemaakt verwijderd. Blijkbaar is de muziek van Edith Piaf auteursrechtelijk beschermd.
Helaas heeft Youtube het geluid dat ik bij dit filmpje had gemaakt verwijderd. Blijkbaar is de muziek van Edith Piaf auteursrechtelijk beschermd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten