Vervolg vegetarisme

Tjonge jonge wat leuk, zoveel reacties en allemaal toch net even anders. Maar ik heb wel het idee dat alle neuzen de zelfde kant op staan. Ik denk dat het beeld van de vegetariër in zeg twintig jaar volledig veranderd is. Van een ietwat recalcitrante geiten-wollen-sokken type, tot een algemeen gerespecteerd en gewaardeerd medemens die zijn keuze niet meer hoeft te verdedigen maar dat wel kan, op basis van algemeen aanvaarde maatschappelijke argumenten. Leuk in dit verband dat er ook iemand is geweest die in de enquete een ‘Niet mee eens’ heeft gestemd. Wellicht een door-en-door-carnivoor, of misschien wel iemand die om geheel andere redenen vegetariër is. Ik kan me goed voorstellen dat hij het ethisch onjuist vindt dat een ander levend wezen voor hem gedood wordt. 

Er bestaan dus vegetarische slagers! Niet bij mij op het dorp, niet bij mij op het eiland, maar waarschijnlijk wel bij mij in de provincie! Ik wil hem zien, ik wil me verbazen, en ik wil nadenken over de term slager, maar dat is bijzaak.

Mijn vleesvervangers koop ik bij de supermarkt. Dat zijn tofu en tempé, en heel af en toe het traditionele stukje namaakvlees. Maar wij eten zelden of nooit aardappelen, vlees, groente. Ik zoek dan ook geen namaakvlees om het lege plekje op te vullen. Als ik een leeg plekje zou hebben zou ik dat ‘gemis’ waarschijnlijk compenseren door een mooi nagerecht of een tweede groente. 

Het is misschien moeilijk voor te stellen, maar ik kook maar één a twee keer per week thuis. Dus als ik wat maak kies ik voor de wat meer apartere gerechten, dan heb ik er tijd voor en wil ik me uitleven in de keuken.

Maar ik denk inderdaad ook dat kwaliteitsvlees van de specialist moet komen. Graag zou ik een eigen slager hebben om mee te overleggen. Laatst vroeg ik of ik een jodenhaasje kon bestellen in de supermarkt, maar dat was onmogelijk, kwam niet op de lijst voor. Ik zou meer over het dier willen weten, het ras, de slacht, hoe het gehouden is, maar ook of ik een gepersonaliseerd stuk vlees zou kunnen krijgen (anders gesneden of bijvoorbeeld op-zijn-Frans).

Maar ik mis het niet echt. Ik denk dat ik niet veel met die slager zou kunnen opbouwen omdat ik gewoon te weinig zou komen. Ik moet ook met regelmaat naar de vishandel toe.

Maar ik voel me op het ogenblik veel meer geïnspireerd om me met vegetarisch eten bezig te houden. Zo zie je maar, ik wil met mijn blog andere mensen inspireren en wordt zelf ook weer geïnspireerd!

Paul hoe weet je dat ik een stukje Dinner for one in de wacht heb staan? Dat verschijnt pas op 10 februari! Ik ben blij met de complimenten maar ben ronduit verbijsterd dat je het al gelezen hebt…