Het was al weer een jaar geleden dat ik deze amuse voor het laatst gemaakt had. In de kersttijd om precies te zijn. Ik had in mei van het vorige jaar in Parijs een boek gezien dat ik wel interessant vond. Het heet Verrines. Nou zie ik heel vaak boeken die ik wel interessant vind maar die ik toch maar niet koop. Tijdgebrek, ruimtegebrek, geldgebrek maakt dat ik de meeste boeken laat liggen voor iemand anders die minder gebrekkig is dan ik. Dit boek behoort echter tot de winnaars die uiteindelijk toch in mijn boekenkast terecht komen. Toen ik een paar maanden later weer in Parijs was heb ik het gekocht in de veronderstelling dat ik hiermee een aardig voorraadje unieke amuses in huis haalde. Altijd leuk om weer iets nieuws op te tafel te kunnen zetten toch? Ik was dan ook danig uit mijn culinaire evenwicht gebracht toen ik tegen de kerst in de gratis supermarkttijdschriften bladerde en zag dat amuseglaasjes de hit van het jaar leken te zijn. Glaasjes, glazen, kommetjes en potjes van glas leken van elke bladzijde af te spatten die ik onder ogen kreeg. Onder het mom van ‘wat je ver haalt is lekker’ heb ik toen deze amuse gemaakt. Hij ziet er mooi uit en is lekker!
Koop twee mooie courgettes en snij die in dunne plakjes. Breng met een beetje water in een gesloten pan aan de kook. Giet ze na een paar minuten af en breng op smaak met rozemarijn, wat komijnpoeder, een beetje suiker, een scheutje mooie olijfolie en wat peper en zout. Laat nog even al roerende op het vuur de smaken aan elkaar wennen en prak vervolgens met een vork de groente grof door elkaar. Laat afkoelen en vul kleine glaasjes hiermee.
Neem honderd gram Parmezaanse kaas en 1 dl room en breng dit aan de kook zodat de kaas oplost. Terwijl je blijft roeren laat je het mengsel wat inkoken. Let wel, als het afgekoeld is wordt het nog dikker. Als dit onverhoopt gebeurt kun je het een paar tellen in de magnetron verwarmen zodat het weer dunner wordt. Hiermee dek je net voor het opdienen, de courgette in het glaasje af. Ik geef er nog een royale draai van de pepermolen overheen en serveer met gepaste trots: Caviar de courgettes et crème de parmesan!
Posts
4 opmerkingen:
Hallo Theo,
Wat heb jij een leuke blog met veel lekkere dingen.
Erg leuk om te zien dat een man zo handig kan zijn in de keuken. :-)
Groetjes,
Gabriella
Dag Theo,
Ik hoop dat je een mailtje krijgt bij een reactie op dit oude bericht.
Voor ons kerstdiner wilde een aantal tussenhapjes maken, en stuitte op deze ontzettend leuke courgette- parmezaan-combinatie.
Het recept is ontzettend duidelijk, boodschappen zijn erin verweven, maar voor hoeveel mensen heb jij het toen ongeveer gemaakt?
Vriendelijke groet,
Heidi de Vries
Hoi Heidi,
Leuk dat je dit hapje zo aanspreekt. Wij vonden het ook heel lekker en hebben het vaker gegeten. Maar een en ander is wel heel lang geleden bedenk ik nu. Het hangt natuurlijk ook voor een groot deel af hoe groot je glaasjes zijn als je wilt weten hoeveel personen je hiermee kunt bedienen. Ik schat dat ik ongeveer zes glaasjes gevuld heb. Ik zou het voor de zekerheid maar een keer eerder maken als ik jou was, dat zijn er geen verrassingen meer. Dat doe ik ook altijd.
Ik heb geen e-mail ontvangen van je. Wellicht stond er een lettertje verkeerd. Als je nog iets wilt weten moet je gewoon weer proberen want het werkt nog steeds. Succes ermee!
Dankjewel!
Een reactie posten