Een paar dagen geleden reed ik door het besneeuwde landschap en zag ik twee fazantenvrouwtjes als ronde bollen onder een boom foerageren. Ze pikten vruchteloos tussen twijgjes en bladeren. Je kon zien dat ze het koud hadden. Ik zag ze maar heel eventjes maar het gaf zo’n koud wintergevoel.
Later op die dag vroeg iemand of ik trek had ik gemberthee, verse gemberthee. Dat vond ik een hartverwarmend idee. Ik kreeg een groot glas kokend water met 2 schijven geschilde gember erin. Een beetje sterk, maar ik hou van gember en het is bovendien heel gezond.
Thuis heb ik het zelf gemaakt. Ik schilde een paar centimeter gember en sneed dat in dunne plakjes (hoe groter het oppervlak des te beter de smaak loskomt). Ik deed daar nog een schepje rietsuiker bij en een druppeltje citroensap. Lekker, een echt winters drankje dat door zijn kruidigheid en warmte je heerlijk doet gloeien.
Posts
3 opmerkingen:
Zelf drink ik nu ook een kopje bemberthee. Voel me wat ziekjes. Ik heb een bevroren gember wortel in de friezer liggen. Heb er met een groot koksmes een paar flinters van geschraapt, daarbij rietsuiker en een kaffir limoenblaadje gedaan. Nu lekker beter worden.
Zelf drink ik nu ook een kopje gemberthee. Voel me wat ziekjes. Ik heb een bevroren gemberwortel in de friezer liggen. Heb er met een groot koksmes een paar flinters van geschraapt, daarbij rietsuiker en een kaffir limoenblaadje gedaan. Nu lekker beter worden...
Ikki
Een reactie posten