Wit brood, de oerversie

Voordat ik op vakantie ging liep ik door de polder en genoot voor het laatst van het tarwe dat geel in de zon stond te rijpen. Wat kan een beetje zomer een mens toch gelukkig maken. Ik kwam op het idee weer eens zelf brood te gaan bakken.

Ik heb een poosje een broodbakmachine gehad. In het begin heb ik daar veel plezier van gehad. Na verloop van tijd raakte hij wat in onbruik, het brood leek niet zo lekker meer als in het begin. Ik vermoedde dat hij niet zo goed meer kneedde. Er zat wat beweging in de kneedhaak. Op het laatst gebruikte ik hem alleen nog maar om een klein deegje te kneden voor kleine broodjes bij een dinertje die ik dan zelf in de oven afbakte. Uiteindelijk heeft hij de weg afgelegd die elk overbodig keukenaccessoire bij mij thuis aflegd: door de voordeur de wijde wereld in.
Ik heb sindsdien nog lang naar een recept gezocht voor een goed en simpel witbrood. Ik heb hem uiteindelijk gevonden bij Nigel Slater. Brood zonder opsmuk zoals brood hoort te zijn. Gebakken op de plaat, met een heerlijk knapperige korst en een mooi luchtige binnenkant. En, zonder kleurstoffen, houdbaarheidstoffen en allerlei andere toevoegingen die je niet kunt vertrouwen.
Volgende keer vertel ik je wat ik met een wat ouder zelfgebakken brood doe. Daar kun je namelijk ook veel plezier aan beleven.

Ingrediënten

500 gram wit tarwemeel (Molenwit)
1 zakje instantgist van 7 gram
10 gram zout
3 à 3 ½ dl water

Bereidingswijze

Ik stop alle droge ingrediënten in de keukenmachine met deeghaak. Ik laat hem langzaam draaien en voeg dan langzaam het water toe. Als het een bal is geworden begint het echte werk. Ik kneed het deeg met de hand op de aanrecht door. Tien minuten lang. Minimaal.
Zet er maar gerust een kookwekker bij want tien minuten kneden kan lang duren. Maar als je kneed denk dan aan al die mensen die duizenden jaren voor jou brood hebben staan kneden. Het is bijna een ‘oerbezigheid’. Word je wat moe denk dan eens aan die mensen die je hebben dwarsgezeten. Je moeheid verdwijnt en je mept er op los. Het brood wordt er alleen maar luchtiger van!

Ik laat het na tien minuten kneden, het is dan een mooie elastische bal geworden, ongeveer een uur in mijn oven rijzen. Het moet in volume zo’n beetje verdubbelen. Dat hangt af van de vochtigheid en de omgevingswarmte. Aan het begin en halverwege druk ik een keer op mijn voorverwarmknop zodat de oven één minuutje opwarmt. Een magistraal effect!
Daarna kneed ik het nog een keer snel door, vorm het tot een bal en bestrooi het met wat bloem. En weer mag het deeg rijzen…
Ik sla het hierna nog een keer heel voorzichtig terug en verwarm de oven voor op 250 graden. Daar bak ik het brood tien minuten in om vervolgens de temperatuur terug te brengen naar 220 graden waar hij nog een half uurtje in mag bakken. Je kunt controleren of het brood gaar is door er op te kloppen. Als het hol klinkt is hij gaar.

Geniet van het kneden met je blote handen, geniet van de geur van vers brood in huis, geniet van het aansnijden, de knapperige korst, de zachte binnenkant… geniet van zelfgebakken brood!