Delicious, Gnocchi met Catalaanse worstjes en venkelragu

‘En Theo…’

‘Hè…?’

‘Beetje moe zeker?’

‘Watte?’

‘Ingestort?’

‘Ken je wel zeggen…’

‘Zeker dan iets makkelijks gedaan met het eten?’

‘Ik zag de Delicious en dacht: laat ik nou ook eens iets maken met kant en klaar producten. Zien we wel hoe dat smaakt.’

‘En, beviel het?’

‘Ging wel, makkelijk natuurlijk, maar het nam nogal wat tijd in beslag voordat ik bij Appie de gnocchi had gevonden. Ik heb twee jeugdige blauwe Appiemedewerkers moeten uitleggen wat het was en hoe je het schreef. Toen, na druk onderling overleg, veel gezoek, en het raadplegen van de computer kreeg ik mijn gnocchi, met een glimlach.’

‘Je zult ze wel vriendelijk bedankt hebben, maar is het nou allemaal het wachten waard geweest?’

‘Ach ja, het klinkt natuurlijk goed hè, de naam van dit recept, en het fotootje in de Delicious ziet er ook goed uit, maar het is in feite een eenvoudige tomatensaus met wat kapot gemaakte worstjes en aardappelballetjes.’

‘Dat zou je zo niet zeggen als je het leest…’

‘Nee, er is ook niets mis mee, maar het ging wel door me heen toen ik aan het koken was dat er van de naam van het recept een grote wervende werking uitgaat. Vooral dat venkelragu. Ik snap het wel, er zit venkelzaad in, hoewel ik dat zeker geen smaakbepalend ingrediënt vind, ik heb het eerlijk gezegd niet eens geproefd. En ragu is zo’n mooi Italiaans woord voor (vlees)saus. Maar om op je vraag terug te komen, ja hoor, het is best lekker. Ik vind het eigenlijk een campinggerecht. Aan het eind van een warme dag op de camping ga je naar een supermarché en koop je een paar kant en klaar producten waarna je heerlijk een smakelijk eenpansgerecht gaat maken. Ik zie het nu al voor me.’

‘Goed idee. Ga ik ook doen. Wat had je nodig?’

‘Komt’ie.’

• Scheutje olijfolie om in te bakken
• Uitje, nou ja, ik nam er 2 want ik hou daar wel van
• 1 teentje knoflook, maar ja, een maaltijd voor 4 personen, en dan 1 teentje knoflook… Dat is een kwart teentje de man. Ik durf het haast niet te zeggen, maar ik heb er toch een aantal meer van genomen.
• 6 Italiaanse varkensworstjes, er wonen blijkbaar meer Spanjaarden dan Italianen in Hellevoetsluis want er waren alleen maar Catalaanse worstjes. Nou ja, dan ben ik ook de moeilijkste niet. Ik durf zelfs te beweren dat ik in Frankrijk rustig Franse worstjes zou gebruiken.
• 2 theelepels venkelzaad, herbes de Provence zou natuurlijk ook kunnen.
• ½ theelepel chilivlokken, maar ik nam chilipoeder, kan ook…
• 80 ml rode wijn, dat was nog moeilijk want dat is net een glas, en als ik een glas wijn in mijn handen heb dan wil ik eerst proeven voordat het de pan in gaat, en zo kom ik nooit aan 80 ml…
• 500 ml passata ofwel 1 pakje gezeefde tomaat
• 500 gram aardappelgnocchi (van te voren aanvragen)
• Gehakte bladpeterselie, dat is leuk want dat haal je uit je kruidentuintje.

Bak de klein gesneden ui met de knoflook in de olie, en voeg daarna de grof gehakte worstjes met nog wat olie toe. Bak nog even en voeg dan de chili en het venkelzaad toe. Dan gaat de wijn in de pan en dat laat je inkoken. Het pakje gezeefde tomaten gaat erbij en dat laat je ook nog even zacht doorpruttelen.

Intussen kook je in wat water de gnocchi gaar, waarna die weer in de andere pan verdwijnen. 

Klaar is Kees. Je garneert het met wat verse peterselie. 

Voedzaam, smaakvol, eenvoudig te maken, en het klinkt als een klok!