zondag 20 juli 2008

Aardbeienboltaart

Zondagmiddag. Vrienden die langs komen om even bij te praten. Dat zijn kostbare momenten want juist het leven van alledag vind ik vaak meer bepalend voor mijn geluksgevoel dan een voorbij komend hoogtepunt. Tijd voor elkaar nemen dus en delen, verwennen. Je zou misschien verwachten dat ik zelf de handen uit de mouwen steek en met een mooi stuk patisserie voor de dag kom. Niet dus, althans wat dat eerste betreft. Geen tijd gehad. Flauw hé, goede vrienden toch? Verwennen toch? Ik hoor het je al denken. Jazeker, dat is ook allemaal waar. Maar ik wil in verband hiermee eerst een ander onderwerp aansnijden voordat ik de taart met jullie aansnijd, namelijk mentaliteit. We houden ons altijd voor dat ‘zelfgemaakt’ beter is dan ‘gekocht’. Vaak is dat ook zo, tenminste, als je wat tijd neemt en als je ervaring en behendigheid in de keuken hebt opgedaan. Maar het is niet vanzelfsprekend. Als ik in Parijs ben kijk ik altijd met bewondering naar de creaties van de patissiers die zij in hun etalage hebben staan. Kunstwerken van vakmensen waarin je de liefde en de jarenlange ervaring kunt terugvinden die ze hebben opgedaan. Kunnen wij daar aan tippen? Zouden wij een beetje in de buurt kunnen komen? De Fransen beantwoorden dit denk ik met een hartgrondig ‘Non’! Zij hebben een oprechte bewondering voor deze vakmensen en schamen zich in het geheel niet om hun producten binnen een goed menu op tafel te zetten. Ik denk dat ze gelijk hebben, mits het maar kwaliteit heeft.
Met deze gedachte in het hoofd besloot ik om eens een taart bij de Bijenkorf te kopen. Ze hebben een gevarieerd aanbod dat er goed uitziet. We besloten tot een aardbeienboltaart omdat er een fervente aardbeienliefhebber aan tafel zou zitten. De taart werd keurig verpakt in een grote zwarte doos die op zijn beurt verdween in een ruime plastic tas. Deze combinatie werd door mij behoedzaam door Amsterdam geloodst wat overigens niet kon voorkomen dat de decoratie losraakte. Geen punt, die was thuis zo weer op zijn plaats geplakt.
Hoe was de taart? We vonden hem een beetje te zoet. Hij smaakte goed naar aardbei en de mousse was niet te zacht en niet te stevig. De biscuitbodem was beslist niet zacht geworden en de taart zag er bovendien mooi uit. Hij kostte € 14,- Op een klein minpuntje na scoorde onze bol dus best goed. Hoewel de presentatie goed is en hij goed gemaakt is zal ik hem niet snel nog eens kopen. Hij heeft naar mijn gevoel ‘te weinig om het lijf’. Zo’n taartje maak ik ook wel. En dat taartje heeft dan weer als meerwaarde dat ik hem zelf gemaakt heb, voor vrienden. Dat is ook wat waard.

1 opmerking:

bergwerf zei

Het was een heel gezellige middag en als je zelf ook z'n gelijkende lekkere taart gaat maken houden we ons warm aanbevolen om te komen proeven. Groetjes jullie tafelgenoten.

Related Posts with Thumbnails