zaterdag 29 mei 2010

Rabarbarocello

De foto hierboven maakt misschien niet alles in één keer duidelijk. Ik zal het uitleggen.

Mijn eerste kennismaking met Limoncello is al weer een poosje geleden, maar het liet niet na diepe indruk op me te maken. Toen ik door de Delicious bladerde kwam ik een recept tegen om zelf een soortgelijk drankje te maken.

Ik besloot het erop te wagen. Ik kocht een half flesje Vodka en 250 gram rabarber. De rabarber heb ik in de keukenmachine in dunne plakjes gesneden en samen met 100 gram suiker in een luchtdicht afsluitbare bak gedaan. Hierover schonk ik de Vodka uit en schudde eens voorzichtig. Zo zag ik de suiker oplossen in het glinsterende vocht en daarmee was het begin van een wonderlijk proces in gang gezet. De doos heb ik afgesloten en op een koele donkere plek gezet. Gedurende 3 à 4 weken zal ik hem één keer per dag zachtjes schudden. Visite die komt zal ik met zachte drang meetronen naar mijn geheime plek en dan mogen ze ook een keer schudden. Samen zullen we luisteren naar het geklots en ik zal hen alles vertellen over het wonder dat zich hier voltrekt.




















Na vier weken zeef ik de inhoud door een neteldoek en zal ik de overgebleven massa pureren. Die gaat in een keukenzeef die boven mijn likeur hangt, waarna lekkende druppels roze rood vocht zich ermee gaan vermengen. Hier verheug ik me op. Net zoals ik gebiologeerd kan kijken hoe wolken thee-extract zich geluidloos verspreiden door het kokende water. Ik vermoed hier altijd een soort oergeluid bij van vulkanen en stromende lava wat ik niet kan horen. Als de kleur van mijn Rabarbarocello intens roze is proef ik een slokje. Spannend. Dan giet ik hem over in een fles en moet ik minstens drie maanden wachten. Onmogelijk. Daarom zal ik met ruime tussenpozen telkens een slokje nemen om het proces van het rijpen op de voet te volgen.

Ik hou je op de hoogte.

Geen opmerkingen:

Related Posts with Thumbnails