Madeleines

Als ik aan madeleines denk dan denk ik aan À la recherche du temps perdu van Marcel Proust. In deze zevendelige cyclus komt op onnavolgbare wijze een tijdsgewricht tot leven dat mij stil maakt. Ik ben mag ik wel zeggen een ‘Proustiaan’. Bekend is de zogenaamde ‘madeleine-scène’ waarin de verteller een madeleine in zijn thee doopt. De smaak die hij zo lang niet meer geproefd heeft brengen allerlei associaties naar boven van het dorpje Combray en zijn oud-tante Léonie.

Tiens! Une madeleine? Une plaisir délicieux m’avait envahi, isolé, sans notion de sa cause. D’où avait pu me venir cette puissante joie? Je sentais qu’elle était liée au goût du thé et du gâteau, mais qu’elle la dépassait infiniment, ne devait pas être de même nature.

En zo gaat het nog even verder want meneer Proust neemt de tijd om wat te zeggen (zo’n 3000 pagina’s!).

Hier is dan het recept van de onovertroffen madeleine. Wie weet brengt het jou terug in Frankrijk, de zomerwarmte, de wijn en het eten…

• 60 gram bloem
• 1 ei
• 85 gram suiker
• 90 gram boter
• 1 eetlepel Cointreau

Begin met de boter, laat die zacht worden in de magnetron.

Klop de suiker en het ei au bain-marie tot het dik en bleekgeel is. Haal dan van de warmtebron af en klop nog even door tot kamertemperatuur bereikt is. 

Voeg dan de boter, Cointreau en de gezeefde bloem toe. 

Roer tot een glad beslag en vul daarmee de typische madeleinevormpjes. 

Bak in een op 180 graden voor verwarmde oven gedurende 15 minuten. 

Als je net als ik een ⅓ gastronorm siliconenbakvorm hebt dan heb je zelfs nog iets van het beslag over zodat je nog één klein cakevormpje kunt vullen.