Kerstmenu: de kaasplank

Ik ben helemaal voor kaas in een menu. Kaas is er in heel veel variëteiten en ik wil ze allemaal leren kennen. Ik vind het heerlijk met wijn en blijf snoepen van het plankje als ik niet oppas.
Ik plaats de kaasplank altijd voor het dessert. Er is geloof ik in Frankrijk een controverse of je nu moet eindigen met kaas of iets zoets. Ik kies beslist voor het laatste.
Ik bouw mijn kaasplateau altijd zodanig op dat de smaak van zacht naar pittig loopt. Dan is er voor ieder wat wils bij. Bovendien zou je ook nog kunnen letten op de consistentie van de kaas. Je kunt dan ook variëren met harde en zachte kazen. Bepalend is wel hoeveel gasten er zijn. Drie kilo kaas op tafel voor vijf personen mag voor sommigen een traktatie zijn, voor anderen is het een opgave. Brood of crackers geef ik er nooit bij. Het vult teveel en ‘verdunt’ de smaak van de kaas. Wel heb ik de gewoonte af en toe wat noten (als er aanleiding toe is) erbij te serveren of een trosje pitloze druiven. Het ziet er mooi uit en er zijn altijd mensen die het fruit waarderen.

Voor het kerstmenu denk ik vier kazen op de plank te leggen.
Een Chèvre, coupelle raisins. Dit is een verse geitenkaas uit de Dordogne die bedekt is met in Armagnac gedrenkte rozijnen. De structuur is zacht en romig, fris en zoetig met een lichte smaak van Armagnac. Het zal ons doen denken aan de Dordogne waar we deze zomer waren. Een heerlijk vooruitzicht zo laat op de avond.
Een Reblochon. Dit is een gewassen korstkaas die uit de Haute Savoie komt. Hij is fris met een fruitig zoetje, jong en zacht met milde nootnuances.
Een Fourme d’Ambert au Sauternes. Een pittige blauwaderkaas gemaakt van koemelk en gewassen met een Sauternes wijn. Hij heeft een stevige, romige structuur en een zilte, pikante smaak die lang blijft hangen. Diep in mijn hart wil ik eigenlijk alleen maar de Roquefort noir eten. Ik eet me er naartoe en eenmaal daar aangekomen blijf ik aan tafel zitten met een gelukzalige verwezen blik. Ik proef de hemel op aarde maar ben dan voor niemand meer bereikbaar. Het is in mijn geval dus geen sociale kaas en ik geniet hem vaak op mooie rustige avonden wanneer we gewoon met ons tweeën zijn. Het flesje wijn dat open gaat is dan een ‘halfje’ dat wat hoger geprijsd is. Ik hoop dat onze gasten hetzelfde gevoel overhouden aan deze Fourme d’Ambert.
Tot slot nog een geitenkaasje, le Chevrot. Een kaas uit de Loire-vallei. Schijnt goed te combineren te zijn met een chutney van vijgen en Port. Dit wordt dus de verrassing van het plateau.