Amandelpudding met vers fruit

Zo wordt dit nagerechtje genoemd in ‘Handboek voor desserts, Le Cordon Bleu’. Ik wilde een simpel gerechtje maken en besloot deze cakejes te bakken en kant en klaar vers fruit van AH erbij te serveren. 

Ja, er staat cakejes, en dat brengt me dan ook gelijk op het punt wat ik van de omschrijving vind. Bij pudding denk ik aan heel iets anders dan aan dit eierkoekachtige gebak. Toen ik het las vroeg ik me nog even heel onnozel af of het misschien een vertaling uit het Engels was. Die lui aan de overkant noemen immers alles ‘pudd’ als het als nagerecht geserveerd wordt. Rare jongens, die Engelsen. Wij op dit eiland, noemen alles ‘pap’ als het na de maaltijd geserveerd wordt, maar dat is anders. Dat komt uit een eeuwenoude landelijke traditie voort die nog steeds gedragen wordt door cultuurminnende Goereenaars. Ik had hier dus evengoed ‘pap van amandelpudding’ boven kunnen zetten, maar daar zou dan geheid gedonder van zijn gekomen. Geen mens die nog begrepen had wat ze dan, en wanneer, op hun bord zouden hebben gekregen. Behalve dan de cultuurminnende eilandbewoners die bij het zien van dit artikeltje handenwrijvend tegen elkaar hadden gezegd: Da’s leakkere pap mam, die neme wielle vaneavond wal. Dat mosten wielle mear doee…’

Ik trek mijn handen ervan af nu, ik heb het uitgelegd.

Amandelpudding met vers fruit maak je voor vier personen met de volgende ingrediënten:

• 40 gram gemalen amandelen
• 40 gram poedersuiker
• 3 eieren
• Paar druppeltjes vanille extract
• 30 gram suiker
• 50 gram gezeefde bloem
• 25 gram gesmolten boter

Meng de amandelen, het vanille extract met de poedersuiker en één ei. Splits de twee andere eieren en voeg deze dooiers ook bij het amandelmengsel. (Nu gaan we kloppen!). Klop eerst dit tot alles licht van kleur is geworden. Voeg er dan de boter aan toe en klop dan ook dit nog even door.

Klop vervolgens het eiwit tot zachte pieken en voeg dan de suiker er aan toe. Blijf dan rustig nog even door kloppen tot alle suiker opgelost is en het eiwit gaat glanzen. Tot zover zou alles nog moeten kloppen. 

Vouw dit mengsel heel voorzichtig en kort door het beslag en doe dit in vier ramequins die goed ingevet zijn.

Ik heb ze ongeveer twintig minuten in een voor verwarmde oven van 180 graden gebakken. Ze kwamen moeiteloos uit de vorm en waren heel luchtig. Ik heb ze voor het gemak geserveerd met een bekertje vers fruit van AH. Om de een of andere reden leek het resultaat me niet optimaal. Daarom heb ik mijn Monin siroop gepakt en er nog een lepel amaretto over gegoten. Dat maakte een groot verschil. 

Ik zal binnenkort eens wat schrijven over deze siropen die ik al zo lang in huis heb. Het is voor mij een waardevol basisingrediënt.